Presidenti francez Sarkozì u intervistua nga Radio Vatikani dhe nga L'Osservatore
Romano.
(21.12.2007 RV)Franca nuk duhet
t’i harrojë kurrë rrënjët e veta të krishtera e duhet ta shikojë të ardhmen plot
shpresë: ky është një nga fragmentet që spikat më shumë në fjalimin e presidentit
francez Nikolas Sarkozì, mbajtur dje në Bazilikën e Shën Gjonit në Lateran: Les
racines de la France sont essentiellement chrétiennes… “Rrënjët e Francës janë
thelbësisht të krishtera” – pohoi Presidenti francez, e më pas nënvizoi se feja e
krishterë ka hyrë në thellësi të shoqërisë, të kulturës e të mënyrës së jetesës të
popullit francez. Njëkohësisht – shtoi ai - laiciteti është fakt i pandryshueshëm
në Francë, pas miratimit të Ligjit të 1905-sës mbi karakterin laik të shtetit. E megjithatë
- vijoi të theksonte Sarkozì – laiciteti nuk ka fuqi t’i presë rrënjët e krishtera
të Francës. Është munduar ta bëjë, ndonëse nuk duhet ta kishte provuar”. Comme
Benoî XVI, je considère qu’une nation… “Ashtu si Benedikti XVI – pohoi Sarkozì
– mendoj se një komb që e injoron trashëgiminë etike, shpirtërore e fetare të historisë
së vet, kryen krim kundër vetë kulturës së tij”. Në vijim Sarkozì foli për Enciklikën
'Spe salvi’ (Me shpresën shpëtuam). Sigurisht – sqaroi – kush nuk beson, duhet
mbrojtur nga çdo formë e intolerancës, ndërsa ai që beson, edhe shpreson, e është
në interes të Republikës të ketë sa më shumë burra e gra që shpresojnë”. Or,
longtemps, trop longtemps, la République laïque… “Për shumë kohë, tepër shumë
- reflektoi presidenti francez – Republika laike e nënvleftësoi rëndësinë e aspiratave
shpirtërore. E akoma sot Republika i mban kongregatat fetare nën një formë mbikqyrjeje.
Kjo situatë është e dëmshme për Francën. Shkretëtira shpirtërore e lagjeve të jashtme,
mungesa e meshtarëve, nuk e bënë Francën më të lumtur. Sarkozì vuri theksin mbi laicitetin
pozitiv, që nuk e konsideron fenë rrezik, por dobi. Lavdëroi, në vijim, rolin e katolikëve,
rregulltarëve e laikëve, që impenjohen në veprimtari bamirëse, në mbrojtjen e të drejtave
të njeriut e në dialogun ndërfetar.
Para ceremonisë në Lateran, presidenti
francez i dha një intervistë Radio Vatikanit, Osservatore Romanos dhe Qendrës Televizive
Vatikanase, duke theksuar posaçërisht emocionet e tij gjatë takimit me Benediktin
XVI: Elle est importante parce que le Pape est un chef d’État,… Takim
i rëndësishëm, sepse Papa është kryetar shteti, Papa është udhëheqës fetar e unë e
ndjej veten katolik me traditë e me zemër. Është autoritet botëror, shpirtëror e,
për mua, është një takim i ndryshëm nga takimet me krerët e tjerë të shteteve. Ka
një përmasë shpirtërore, mishëron një mesazh paqeje, shprese e pajtimi, për të cilin
ka aq shumë nevojë bota e sotme, e trazuar nga përçarjet, nga ndeshjet e nga keqkuptimet.
E pastaj takimi me Papën ishte jashtëzakonisht i përzemërt. Është njeri me kulturë
të madhe, njeri zgjuar, njeri që di të dëgjojë, që ka përvojë të madhe, të cilit mund
t’i flasësh me çiltërsi; e i tillë ishte edhe bisedimi ynë.