Пачалося адно з самых вядомых гебрэйскiх святаў - "Ханука".
...Калі на небе зьявіцца першая зорка, запальваюць першую сьвечку ў менора-дзевяцісьвечніцы,
якая мае адмысловую назву ханукія. Сьвята, якое атаясамліваюць з цудам, будзе
доўжыцца восем дзён. Габрэі ў гэты час пасьля малітвы ядуць пончыкі, дранікі і салодкія
булачкі. Учора ў менскім Гебрэйскім доме сабраліся некалькі дзясяткаў чалавек,
каб разам запаліць сьвечкі і пачаць сьвяткаваць Хануку. “Гэта сьвята сьвятла,
радасьці, сьвята народу, які жыве ў міры і згодзе, – гаворыць дырэктарка музэю габрэйскай
гісторыі і культуры Іна Герасімава. – Сёньня пачынаецца Ханука, і сёньня запальваецца
першая сьвечка. Сёньня будзем есьці дранікі, пончыкі – усё, што гатуецца на алеі”.
Гісторыя сьвята Ханукі шчыльна злучана з гісторыяй габрэйскага народу. У 422 годзе
да Нараджэння Езуса Юдэя страціла дзяржаўную самастойнасьць і стала часткай Пэрсыдскай
дзяржавы. Пасьля сьмерці Аляксандра Македонскага Ізраіль пераходзіў пад уладу то эгіпецкіх
манархаў, то да сiрыйскіх. Антыох IV “Эпіфан” агнём і мячом распаўсюджваў грэцкую
мову. Ён забараняў гебрэйскую традыцыю і Тору. Паўстаньне супраць яго ўзначаліў Ягуда.
Калі гэбрэі ўвайшлі ў вызвалены Ерусалім і зайшлі ў храм, то пачалі шукаць там алей,
каб запаліць сьвечкі. Калі яны пабудавалі мiнору ў храме, то ім неабходны быў
алей, каб яна гарэла. Яны знайшлі маленькі гарлачык зь пячаткай сьвятара. Налілі з
яго ў менора, але алею магло хапіць толькі на адзін дзень. Аднак менора, ці, як яе
яшчы клiчуць, ханукія (цi сямiсвешнiк), гарэла восем дзён. Вось мы цяпер і запальваем
восем сьвечак. Сёньня – першую. У гэты дзень ямо пончыкі і аладкі, пасмажаныя на алеі.
Гэтая гастранамічная частка зьвязвае нас з тым алеем у той мiнора. У Менску ў
Габрэйскім доме адбудуцца выставы і спэктаклі адмыслова ў дні Ханукі. Людзі з абмежаванымі
магчымасьцямі будуць дэманстраваць сваю творчасьць. Фэстываль назвалі “Цуд-творчасьць”.