Nowy dokument Benedykta XVI o chrześcijańskiej nadziei zaprezentowano 30 listopada
2007 r. w Biurze Prasowym Stolicy Apostolskiej. Do kogo jest zaadresowana encyklika
„Spe salvi”? – zapytał jeden z dziennikarzy. Odpowiedział kard. Albert Vanhoye. 84-letni
jezuita jest emerytowanym profesorem egzegezy Nowego Testamentu w Papieskim Instytucie
Biblijnym.
„Niewątpliwie encyklika, co normalne, zaadresowana jest do Kościoła
katolickiego – powiedział kard. Vanhoye. Jest jednak bardzo jasne, że jej tekst ma
też ukazać niechrześcijanom klęskę nadziei politycznych i ludzkich, które nie mogą
naprawdę doprowadzić do zbudowania świata całkowicie odnowionego. Podejmuje bardzo
uważną krytykę zwłaszcza stanowiska Marksa, konstatując jego niepowodzenie. Jest apelem
do wszystkich ludzi dobrej woli, by dostrzegli, że nadzieja ludzka bez Boga jest nietrwała.
Zamiast promować człowieka, zniewala go. Było bardzo ewidentne w krajach komunistycznych,
że wolności nie ma. Uciskano ją tam, jak nigdzie dotąd na świecie. A zatem ten teoretyczny
ideał naprawdę nie istniał. Ojciec Święty zwrócił na to dyskretnie uwagę, by zachęcić
wszystkich do otwarcia na prawdziwą nadzieję. Może ją dać tylko Bóg, który wcielił
się dla naszego zbawienia. To jest przesłanie wielokrotnie powtórzone w encyklice”.
Dokument
prezentował też kard. Georges Cottier. 85-letni dominikanin, emerytowany teolog Domu
Papieskiego, zwrócił uwagę, że encyklika o nadziei dotyczy równocześnie wiary: „Na
sarkofagach z pierwszych wieków chrześcijaństwa Chrystusa przedstawiano jako «prawdziwego
filozofa». To On prowadzi nas właściwą drogą egzystencji ku pełni prawdziwego życia,
aż poza śmierć. Przypomnienie tego wymownego obrazu pozwala nam zrozumieć, że chrześcijańska
nadzieja jest decydująca dla kultury i autentycznego humanizmu”.
Druga encyklika
obecnego Papieża zaczyna się słowami „Spe salvi”, które są cytatem z Listu św. Pawła
do Rzymian: „W nadziei już jesteśmy zbawieni” (8, 24). Blisko 80-stronicowy tekst
dzieli się na wprowadzenie i 8 części opatrzonych następującymi tytułami: „Wiara jest
nadzieją”, „Pojmowanie nadziei opartej na wierze w Nowym Testamencie i w pierwotnym
Kościele”, „Czym jest życie wieczne?”, „Czy nadzieja chrześcijańska jest indywidualistyczna?”,
„Przemiana chrześcijańskiej wiary-nadziei w czasach nowożytnych”, „Prawdziwe oblicze
chrześcijańskiej nadziei”, «Miejsca» uczenia się nadziei i ćwiczenia w niej. Ta część
dzieli się na trzy rozdziały: „Modlitwa jako szkoła nadziei”, „Działanie i cierpienie
jako miejsca uczenia się nadziei” oraz: „Sąd Ostateczny jako miejsce uczenia się i
wprawiania w nadziei”. Ostatnia część nosi tytuł: „Maryja, gwiazda nadziei”.
Z
pełnym tekstem encykliki "Spe salvi" można zapoznać się na polskiej stronie internetowej
Radia Watykańskiego: http://www.radiovaticana.org/pol/index.asp ak/
RV