(23.11.2007 RV)Kolombani është një nga përfaqësuesit e botës monastike, që
nisi organizimin e ‘peregrinatio pro Domine’ apo të shtegtimit për Hyjin, një nga
faktorët themelorë të ungjillëzimit e të përtëritjes kulturore të Evropës. Nga Irlanda,
ku kishte lindur, në vitin 590 kaloi në Francë, pastaj në Zvicër e në Italinë veriore.
Krijoi e organizoi kudo bashkësi monastike, për të cilat themeloi një numër të madh
kuvendesh. Disa prej tyre, si për shembull manastiri i Lykseil e i Bobios, janë të
famshëm për librat e tyre liturgjikë homonimë. Rregulla e tij monastike është
shumë e rreptë. Synon që murgjërit t’i shoqërojnë praktikisht mundimet e Krishtit
në kryq, duke munduar trupin e tyre. Praktika monastike e Shën Kolombanit ndikoi
shumë për vendosjen e disiplinës pendestare në Perëndim. Emri Kolomban vjen nga
latinishtja e do të thotë ‘i ëmbël’, ‘delikat’.Emblema e Shenjtit është shkopi baritor.