Адбылася яна на Плошчы Сьвятога Пятра. Прысутнічала на ёй многа вернікаў і паломнікаў
з кожнага кутку сьвету. У сваёй сёньняшняй катахэзе Папа працягваў
свой цыкл катахэзаў пра Айцоў Царквы. У 4-м стагоддзі на
Блізкім Усходзе на мяжы Сьвятой Зямлі, Лібану аж па Мэзапатанію, з вялікаю пасьпяховасьцю
разьвінулі сваю дзейнасьць хрысьціянскія Супольнасьці Сырыйскае Царквы. Надзвычайную
пазіцыю ў гэтай Царкве меў пісьменнік, аскет Афрагат, якога называлі таксама персіцкім
мудрацом. Менавіта яму- сказаў Папа- прысьвячаем сёньняшнюю катахэзу. Дзейнічаў
у перашай палове 4-га стагоддзя ў рэгіёне Нінівы-мосум. Паводле некаторых крыніц
Афрагат быў кіраўніком манастыра а нават атрымаў біскупскія сьвядчыны. Напісаў 23
досьледаў, ў якіх абмяркоўваў многа пытаньняў, што тычыліся хрысьціянскага жыцьця:
менавіта веры, збаўленьня, цнотаў, грахоў, малітвы, пакорнасьці, пакуты, аскезы.
Падкрэсьліваў, што пакорлівасьць вядзе верных да прастаты жыцьця, цярплівасьці, мудрасьці,
пагоднасьці духа, міру і міласэрнасьці. Адносна малітвы прыпамінаў- сказаў на заканчэньне
сваёй сёньняшняй катахэзы Бэнэдвыкт 16—што сваю паўнату асягае яна тады, калі Хрыстос
знаходзіцца ў сэрцы чалавека і вызваляе ў ім духа любові бліжняга.
Затым Папа
зрабіў заклік за афрыканскую дзяржаву Самалі заклікаючы, каб міжнародная супольнасьць
прыйшла з дапамогаю гэтай ўбогай краіне, ў якой пашыраецца беднасьц ды грамадзкая
няпэўнасьць. На заканчэньне аўдыенцыі Сьвяцейшы Айцец прывітаў усіх
вернікаў, асабліва хворых, моладзь ды новыя шлюбныя пары, надзяляючы на ўсіх сваё
Апостальскае Блаславенства. Вяртаючыся з Плошчы Сьвятога Пятра Бэнэдыкт 16 затрымаўся
на Дворыку Сьвятога Дамазо ( Cortile San Damaso), каб блаславіць новую сядзібу кардынала-дэкана
Кардынальскае Калегіі.