(11.11.2007 RV)Sot, e diela XXXII e kohës së zakonshme gjatë vitit kishtar,
u përkujtuan edhe Shën Martini, ipeshkëv i Turit dhe Shën Bartolomeu, abat i Grotaferratës.
Të hënën do të kremtohen Shën Jozafati Kunsheviç, ipeshkëv e martir dhe
Shën Diego, laik françeskan: na kujtojnë se Zoti kërkon nga ne të mos i shkandullojmë
të vegjlit, ta falim gjithnjë atë që na fyen e sidomos, të lutemi për thellimin e
fesë sonë. Liturgjia e festës së Shën Nikollës I papë dhe Shën Agostinës
Pietrantoni, që do të kremtohen të martën, na fton të bëjmë tonën sigurinë
e Psalmisit: “Sytë e të drejtëve do të shohin Zotin”. E që ta shohim vërtetë, duhet
të vemë në jetë mësimet që Jezusi ua dha Apostujve: “Të kryejmë me kujdesin më të
madh e pa asnjë shmangie detyrat që kemi ndaj Zotit e të afërmit e me të njëjtin kujdes
të jemi gjithnjë shërbëtorë të Mbretërisë së Tij. Festa e Shën Serapionit,
ipeshkëv i Aleksandrisë dhe e Shën Shtjefnit nga Kuneo, të mërkurën e ardhshme,
na fton t’i kërkojmë Zotit gjënë më të çmuar: Fenë e vërtetë që shëlbon”. Shën
Alberti i Madh, ipeshkëv e doktor i Kishës, dominikan, që do të kremtohet të enjten,
na kujton se Jezusi flet për vetveten duke kujtuar figurën e njeriut misterioz, parafolë
nga Danieli profet. Liturgjia e festës së Shën Margeritës së Skocisë dhe
Shën Gjeltrudes, virgjër benediktine, që do të kremtohet të premten e ardhshme,
duke folur për ngjarjet e tmerrshme që çuan në shkatërrim Sodomën, na kujton se duhet
të jemi gjithmonë gati për ardhjen e dytë të Zotit. “Kur Zoti të vijë
rishtas mes nesh, a do të gjejë fe mbi tokë?” – kjo pyetje plot ankth, që liturgjia
bën të shtunën e ardhshme, në festën e Shën Elizabetës së Hungarisë, terciare
françeskane, na nxit t’i lutemi papushim Atit të mëshirës.