Liturgjia e Fjalës së Zotit e dielës së 30-të gjatë vitit kishtar “C”: Zoti nuki meritohet,
pranohet!
(27.10.'07 RV)Ja përsëri në takimin
tonë javor të së shtunës me Fjalën e Zotit të së dielës, kësaj here do të dëgjojmë
e meditojmë së bashku leximet biblike të Liturgjisë së Fjalës Hyjnore të dielës së
30-të gjatë vitit kishtar, ciklit të tretë sipas kalendarit liturgjik. Fjala e
Zotit e kësaj së diele na thërret të jemi të përvujtë e të kemi besim në Hyjin. Fjala
e Zotit na siguron se Hyji e pranon lutjen e të përvujtit e të skamnorit. E kështu
edhe në këtë diele leximet biblike na ftojnë të vazhdojmë meditimin mbi lutjen e krishtërë.
Këndej nuk duhet të befasohemi nga ky inzistim duke ditur mirë se lutja është thelbi
e shpirti i ekzistencës kristiane. Pjesa më e madhe e 30 miliardë celizash që përbëjnë
trupin tonë dëmtohen e përtërihen në një hark kohor prej tri vjetësh. Le të mendojmë
në madhësinë e përjetimeve që mbledhim çdo vit në brendësi të ndërgjegjës sonë. E
megjithëkëte, shpesh herë këtij evolucioni, që na bën të ndryshëm duke mbetur e na
lënë përherë të njëjtë në veten tonë, nuk na shoqëron një pasuri paralele e jetës
sonë shpirtërore. Sot pra është i nevojshëm të bëhët një bilanc i stilit, i mënyrës
dhe i pasurisë së lutjes sonë personale për të shmangur që ajo të mbetët ende e ndalur
në nivelin “foshnjor” apo primitiv e të mos rritet e pjeket bashkë me ne. Lutja
duhet ta shpik e ti japë kuptim ekzistencës sonë. Pra lutja është e domosdoshme për
ti dhënë kuptim, shije e orijentim jetës. Lutja duhet ta fekondoj e shndërrojë jetën
të tërë sipas planit e vullnetit të Zotit.