Wskazania Konferencji Episkopatu dla diecezji polskich dotyczące sprawowania
Mszy św. według ogłoszonego przez papieża Benedykta XVI listu
apostolskiego w formie Motu proprio Summorum Pontificum
Biskupi zebrani na 341. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie
w dniach 2 i 3 października 2007 r. ustalili wskazania dotyczące sprawowania Mszy
św. według ogłoszonego przez papieża Benedykta XVI w dniu 7 lipca 2007 r. listu apostolskiego
w formie Motu Proprio Summorum Pontificum. W Motu proprio i dołączonym do niego
liście do biskupów papież Benedykt XVI określił ramowe warunki dla sprawowania Mszy
św. według promulgowanego przez bł. papieża Jana XXIII Missale Romanum jako
nadzwyczajnej formy liturgii Kościoła.
1. Liturgię parafialną należy sprawować
w formie zwyczajnej. Tam, gdzie będzie zachodziła potrzeba, w niedziele i święta nakazane
można dodatkowo sprawować jedną Mszę św. w formie nadzwyczajnej, nie może ona
jednak być odprawiana w miejsce Mszy św. w formie zwyczajnej (por. Summorum Pontificum,
art. 5 § 2).
2. Możliwość sprawowania Mszy św. we wspólnotach parafialnych
w formie nadzwyczajnej musi uwzględniać dobro duchowe całej wspólnoty i proszących
o takie Msze św. wiernych. Wprowadzenie tej formy Mszy św. nie może powodować napięć
i podziałów w parafii (por. Summorum Pontificum, art. 5 § 1). Życzenie jakiejś grupy
wiernych, by mogli na stałe uczestniczyć we Mszy świętej sprawowanej według Missale
Romanum bł. Jana XXIII nie może utrudniać pozostałym wiernym uczestniczenia we
Mszy świętej w formie zwyczajnej.
3. Zwyczajną formę Mszy św. w języku łacińskim
należy sprawować według Missale Romanum 1970 (w wydaniu Editio typica tertia
2002), a w języku polskim według Mszału rzymskiego dla diecezji polskich,
Poznań 1986. Do nadzwyczajnej formy Mszy św. należy używać Missale Romanum 1962
z tekstami Proprium Poloniae (por. Summorum Pontificum, art. 1).
4.
Wniosek o zezwolenie na Mszę św. w formie nadzwyczajnej mogą składać proboszczowi
grupy świeckich działające w danej parafii (por. Summorum Pontificum, art.
5 § 1 i art. 7). Jeśli członkowie grup proszących o Mszę św. w formie nadzwyczajnej
są z różnych parafii, wniosek należy skierować do biskupa diecezjalnego.
5.
Określenie rodzaju i wielkości grup, które mogą się starać o odprawianie dla nich
Mszy św. według formy nadzwyczajnej, pozostawia się biskupom diecezjalnym.
6.
Kapłani, którzy mają odprawiać Mszę św. w formie nadzwyczajnej, spełniać powinni następujące
wymagania (por. Summorum Pontificum, art. 5 § 4): - przyjmować całą liturgię
Kościoła w formie zwyczajnej i nadzwyczajnej (por. towarzyszący Motu proprio
List papieża Benedykta XVI); - posiadać dobrą znajomość nadzwyczajnej formy obrzędu; -
znać język łaciński; - mieć przygotowanych do tej formy Mszy św. ministrantów. Spełnienie
tych wymagań powinny weryfikować Diecezjalne Komisje Liturgiczne.
7. Przy sprawowaniu
Mszy św. w nadzwyczajnej formie obowiązuje kalendarz i porządek czytań z Missale
Romanum 1962. Należy także uwzględnić w odpowiednim czasie zapowiedziane przez
Komisję Ecclesia Dei rozszerzenie kalendarza. Do wykonania czytań w
języku narodowym (por. Summorum Pontificum, art. 6) należy użyć perykop z zatwierdzonego
lekcjonarza mszalnego, Pallottinum Poznań 1972-2004. Można także użyć Mszału Rzymskiego
w opracowaniu OO. Benedyktynów z Opactwa Tynieckiego, Pallotinum Poznań 1963. Przepowiadanie
w czasie Mszy św. w formie nadzwyczajnej powinno być zgodne z nauczaniem Soboru Watykańskiego
II.
8. Biskupi diecezjalni nie widzą aktualnie potrzeby ustanawiania parafii
personalnych dla sprawowania nadzwyczajnej formy obrządku rzymskiego (Summorum
Pontificum, art. 10).
9. Celem sporządzenia po trzech latach przez biskupa
diecezjalnego relacji na temat doświadczeń z wprowadzaniem w życie Motu proprio
(por. towarzyszący Motu proprio List papieża Benedykta XVI) proboszczowie
wzgl. rektorzy kościołów, w których zezwolono na Mszę św. w nadzwyczajnej formie,
powinni informować o tym swego biskupa.
10. Przypominając wskazania Motu
proprio należy rozważyć, czy w dużych miastach nie powinna być sprawowana jedna
Eucharystia niedzielna w języku łacińskim według mszału Pawła VI. Są osoby, które
chcą w takiej Mszy świętej uczestniczyć. W niektórych kościołach taka liturgia w języku
łacińskim jest sprawowana i ogólnie dostępna dla wiernych.
Wskazania obowiązują
od 15 października 2007 r.
+ Arcybiskup Józef Michalik Przewodniczący
Konferencji Episkopatu Polski
+ Bp Stefan Cichy Przewodniczący Komisji
Episkopatu ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów.
Warszawa, dnia
3 października 2007 r. 341. Zebranie Plenarne Konferencji Episkopatu Polski