Rubrika ‘Me Nënë Terezën’, Emisioni XI.

(13.08.2007 RV) Nënë Tereza nuk mund të kuptohet pa Kongregatën që themeloi, e cila sot njihet në të katër anët e botës përmes 700 misioneve të saj, që punojnë në 132 vende të ndryshme të Planetit. Po në fillim Motra shqiptare kishte përkrah vetëm Zotin. Derisa një ditë trokiti porta. … e pas kësaj trokitjeje të parë, porta e Nënës së Bamirësisë do të trokiste vazhdimisht e vazhdimisht, e vijon të trokasë e urojmë që të vijojë akoma e akoma…Për këtë na flet Themeluesja e Kongregatës së bamirësisë, në emisionin XI të ciklit tonë radiofonik “Me Nënë Terezën”, bazuar tek libri ‘Jeta ime’, duke na përshkruar sot si erdhën ‘Dymbëdhjetë motrat e para’:
Në mars të vitit 1949, pikërisht ditën e Shën Jozefit, dikush trokiti në portën time.
E hapa: pashë figurën e brishtë të njerës nga ish-nxënëset e mia.
Më tha: “Nënë, erdha të rri me ty!”.
Jeta ime është tepër e vështirë. Thua mund ta përballosh? – e pyeta.
M’u përgjigj se mundte e kështu u bëra vet e dytë.
Falënderova me gjithë zemër Zotin:
”Oh! Jezus, sa i mirë je! Je ti që ma dërgove. Të falënderoj, o Zot, për mirësinë tënde!”.
Duke nisur nga viti 1949, nisën të vijnë edhe vajza të tjera, njëra pas tjetrës.
Donin t’i kushtoheshin plotësisht Hyjit; e këtë dëshironin ta bënin menjëherë.
Zhvishnin me gëzim saret e tyre të kushtueshme, për t’i zëvendësuar me sarin tonë të përvujtë.
Vinin me vetëdije të plotë për vështirësitë që i prisnin.
(Kur një vajzë, bijë e një kaste të vjetër fisnike vjen për t’i shërbyer të përjashtuarve nga radhët e shoqërisë, gjesti i saj s’mund të quhet ndryshe, veçse ‘revolucion’. Më i madhi e më i vështiri: revolucioni i dashurisë).Motrat e para që hynë në kongregatën ende në fasha, ishin nxënëset e mia të kolegjit të Shën Marisë së Loretos.