(08.08.2007 RV)Pas incidentit kufitar
ndërmjet Koresë së Veriut dhe asaj të Jugut, që u kufizua vetëm në një seri të shtënash
nga ushtarët e të dyja anëve, qeveritë vendosin të organizojnë një takim historik
të nivelit të lartë, i dyti në shtatë vjet. Ky takim do të zhvillohen në fund të muajit
në Piong-jang, kryeqytet i Koresë së Veriut. Në qendër të bisedimeve, programi bërthamor
i koreanoveriorëve, të cilët kanë pranuar të heqin dorë prej tij në këmbim të ndihmave
ekonomike dhe energjitike. Përshëndetje entuziaste arritën për këtë vendim, nga Shtëpia
e Bardhë, ndërsa qeveria koreanojugore nënvizon në një notë se samiti do të zgjerojë
lidhjet veri-jug, duke i ngritur në një nivel më të lartë. Koment i Stefano Vekias,
ekspert italian i çështjeve aziatike, në mikrofonin tonë: Regjimi koreanoverior,
nga njëra anë, ka nevojë për këto marrëdhënie, një nevojë politike. Duhet dalë nga
izolimi. Koreja e Veriut fillon ta ndjejë fortësisht peshën e sanksioneve ndërkombëtare
e prandaj, ka nevojë të hapet në një farë mënyre. E ky raport i privilegjuar me Korenë
e Jugut është ndoshta porta për të dalë me të vërtet në det të hapur. Të kemi parasysh
se popullsia koreane është një popullsi e vetme, që vetëm historia e afërt e ka ndarë
ndërmjet dy vendeve armike. Pajtimi i vërtetë mund të vijë ndoshta me nënshkrimin
e një traktati paqeje. Të mos harrojmë se të dyja Koretë janë formalisht akoma në
luftë me njëra-tjetrën… Absolutisht që po, e besoj se në fund të fundit, ky
është objektivi kryesor i takimit të dy presidentëve në fund të muajit. Natyrisht,
ka pak mundësi që të arrihet në një vendim zyrtar, apo në një vendim spektakolar përsa
i përket kësaj çështjeje. Por është e qartë se një traktat paqeje është thelbësor,
akoma më tepër për Korenë e Veriut, që duhet të dalë nga izolimi, pasi rrezikon të
lëkundë – në mos ta rrëzojë krejtësisht – regjimin e saj diktatorial 50 vjeçar.