Kard. Jean-Marie Lustiger urodził się w 1926 r. w Paryżu, w rodzinie pochodzących
z Będzina emigrantów żydowskich. W wieku 14 lat przyjął Chrzest. Święcenia kapłańskie
otrzymał w 1954 roku. Przez 15 lat był duszpasterzem akademickim, a przez kolejne
dziesięć - proboszczem parafii św. Joanny de Chantal w Paryżu. Zasłynął jako wybitny
kaznodzieja i duszpasterz. W 1979 roku Jan Paweł II mianował ks. Lustigera biskupem
Orleanu. W niespełna dwa lata później został arcybiskupem stolicy Francji. Obowiązki
swe pełnił do przejścia na emeryturę w 2005 roku. Do kolegium kardynalskiego został
włączony przed 24 laty (2 lutego 1983 r.).
Jak wspomina dla Radia Watykańskiego
teolog Domu Papieskiego, o. Wojciech Giertych OP, kard. Lustiger był człowiekiem niezwykle
inteligentnym, o ogromnej formacji teologicznej, z wrażliwością duchową, bardzo oddany
Ojcu Świętemu. Nadał on Kościołowi francuskiemu nową dynamikę. Stał się wiodącą postacią
w episkopacie Francji, a w jakimś sensie dalej także i w całej Europie. Jedną z jego
wielkich zasług jest odnowa duchowieństwa w Paryżu. Założył „Ecole Cathédrale” – szkołę
katedralną. „Różne wspólnoty – Emmanuel, Chemin Neuf, Beatitudes, spoglądały na kard.
Lustigera jako ich protektora i doradcę – powiedział o. Giertych. Droga każdego nawróconego
Żyda jest zawsze trudna. Tematyka tajemnicy Izraela była bardzo bliska kardynałowi.
Szereg książek poświęcił temu zagadnieniu i spotykał się z niezrozumieniem środowisk
żydowskich, a także niekiedy katolickich. Sprawę ciągnącego się od dwóch tysiącleci
trudnego spotkania Kościoła z Synagogą i uleczenia tej rany trwającej od wieków –
niósł on w swoim sercu”.