(05.08.2007 RV)Sot, e diela XVIII e
kohës së zakonshme gjatë vitit kishtar, u përkujtua edhe përvjetori i shugurimit të
bazilikës romake të Shën Marisë së Madhe, një nga Kishat më të vjetra kushtuar Virgjërës
Mari. Përpara misterit të jetës, ashtu si para misterit të Hyjit, të zbuluar në
Jezu Krishtin, njeriu mundet vetëm të heshtë. Reja e pranisë së Hyjit e mbështjell
gjithë jetën tonë e, megjithatë, nuk arrijmë ta kuptojmë derisa të përfundojë shtegtimi
ynë mbi këtë tokë. Ky reflektim buron nga liturgjia e festës së ‘Të Shndërruemit të
Jezu Krishtit’ që Kisha do ta kremtojë të hënën. Të martën, në përkujtimin
e Shën Sistit II papë e shokëve të tij martirë si dhe të Shën Gajtanit të Tienës,
meshtar, themelues i Teatinëve, liturgjia na nxit të reflektojmë për vështirësitë
që duhet të përballojë secili nga ne gjatë gjithë jetës. Shpesh erërat e kundërta
na pengojnë, mëkatet na trondsin, vuajtjet na e trazojnë korpin e shpirtin. Atëherë
mund të na shpëtojë vetëm feja, gjëja kryesore që duhet t’i kërkojmë Zotit çdo ditë
përmes lutjes e veprave të dashurisë së krishterë. Kujtojmë edhe se të martën
Shoqëria e Shën Gajtanit është në festë edhe në Shqipëri. Të mërkurën do
tëpërkujtohet Shën Domeniko (Deda) Guzman, meshtar, themelues i Urdhërit të
predikatarëve, që festohet nga etërit predikatarë edhe në Durrës e në Rrogozhinë.
Përkujtohen edhe Shënjtorët Qiriaku, Largu e Smaragdi, martirë, që na kujtojnë se
lutja, ashtu si na e ka mësuar Jezusi, shpreh dëshirën tonë për t’u takuar me Hyjin
e, njëkohësisht edhe nevojën që kemi për Të. Pikërisht kur të na duket se Hyji na
ka lëshuar dore, lutja jonë duhet të bëhet më këmbëngulëse, në se duam ta nxjerrim
hirin e kërkuar. Shën Tereza Benedikta e Kryqit (Edit Shtain), virgjër e martire,
pajtore e Evropës, që do të kremtohet të enjten, na kujton se Zoti nuk banon
në tempuj të ndërtuar nga duar njerëzore. Ai është gjithkund. Është shpirt që shfaqet
në mënyra nga më të ndryshmet. Zoti kërkon burra e gra që dinë të duan me dashuri
të pamasë, e cila nuk shprehet me fjalë, por me vepra të kryera për hir të dashurisë
së Krishtit. Besimtari i vërtetë nuk shikon kurrë vetëm interesat e jetës së përditshme.
Ai e di se ka një jetë tjetër, veç asaj tokësores, një jetë që i përket Hyjit. E këtë
jetë Zoti ua dhuron atyre, të cilët e duan më shumë se vetveten, më shumë se jetën
e tyre. Prandaj e ndjekim Jezusin, për të qenë gjithnjë me Të. Këtë na kujton, të
premten e ardhshme, festa e Shën Lorencit martir, që në Shqipëri kremtohet kryesisht
në Tarazh të Mirditës. Jezusi erdhi ndërmjet nesh për të jetuar si ne, për të
provuar mjerimin e jetës sonë, dhimbjen e plagëve tona. E atë që ne nuk jemi në gjendje
ta shërojmë, ai e shëron me dashurinë e tij e me pushtetin e tij. Këtë na kujton,
të shtunën, festa e Shën Kiarës së Asizit, virgjër, themeluese e Klariseve.
Në Shqipëri kremtohet posaçërisht në Arameras e në Fushë Krujë, ku kryejnë misionin
Bijat e Shenjtes. Të shtunën kremtohen edhe Shën Tiburci martir dhe e Shën
Suzana romake.