W karmelitańskim sanktuarium maryjnym w Gudohajach na Białorusi ukoronowano słynący
łaskami obraz Matki Boskiej. Czczony tam od XVII w. wizerunek Maryi jest kopią ikony
Matki Bożej Włodzimierskiej. Korony, pobłogosławione przez Jana Pawła II podczas uroczystości
srebrnego jubileuszu jego pontyfikatu, nałożył (15 lipca) kard. Kazimierz Świątek.
W uroczystości wziął udział generał karmelitów bosych, o. Alojzy Aróstegui Gamboa
OCD. Obecnie sanktuarium zostało odremontowane, a kult stale rośnie - mówi tamtejszy
proboszcz, o. Leonard Ciechanowski, OCD.
"Przychodzą tutaj niektórzy, zdają
swoje relacje z tego, co otrzymali od Matki Bożej. Zwłaszcza, kiedy rozpoczęliśmy
starania o koronację tego obrazu, coraz więcej wiernych przychodziło i opowiadało
swoje przeżycia i to, co otrzymali od Matki Bożej, a mianowicie: nawrócenia, duchowe,
jak też i fizyczne odrodzenia. Podniosła atmosfera, duże zainteresowanie ze strony
pielgrzymów, rozmodlenie, śpiewy – dla nas to jest wielkie wydarzenie, żeśmy doczekali
takiej wspaniałej chwili, kiedy zostały modły tych ludzi wysłuchane. Utrzymali swoją
wiarę pomimo ciężkich czasów, narażali swoje życie niejednokrotnie, a przede wszystkim
byli narażeni na prześladowania i kpiny, jednak nie pozwolili zatracić wiary, postarali
się nawet o to, żeby kapłani cały czas obsługiwali tę parafię. Przez koronację ten
wizerunek Matki Bożej otrzymał jakby największą nobilitację ze strony Kościoła, uznanie,
że jest to cudowny wizerunek - .
Karmelici, wygnani z Gudohajów po powstaniu
listopadowym, powrócili tam w 1990 roku. W ostatnich latach przebudowali do potrzeb
klasztoru budynek dawnej plebanii i odnowili kościół.
Miasteczko
Gudagaj (znane również jako Gudohaje), to dziś niewielka wioska w rejonie ostrowieckim
obwodu grodzieńskiego, na trasie z Oszmian do Ostrowca. W XVII wieku w Gudohajach
istniała kaplica, w której znajdował się słynący łaskami obraz Matki Bożej - kopia
ikony Matki Bożej Włodzimierskiej o rozmiarach 31,2 x 27,7 cm. W roku 1656 kaplica
została spalona przez Szwedów, a ocalałym obrazem zaopiekowali się zamożni Rozwadowscy.
25 września 1735 roku Ludwika Anna z Sulistrowskich Wojnowa, starościna dziśnieńska
zakupiła od Rozwadowskich słynący łaskami obraz oraz nieruchomość Gudohaje, a rok
później zbudowała nową kaplicę i umieściła w niej obraz, chcąc w ten sposób wyprosić
zbawienie wieczne dla swego pierwszego męża Michała Koziełł-Poklewskiego, który zmarł
bez sakramentów, napadnięty przez zbójców, gdy wracał z sejmu warszawskiego.
W
1763 roku Józef Krzysztof i Anna z Sulistrowskich Wojnowie zbudowali w Gudohajach
kościół, a rok później klasztor dla karmelitów bosych prowincji litewskiej św. Kazimierza,
którzy mieli swój klasztor przy niedaleko położonej Ostrej Bramie w Wilnie. Zakonnicy
po przybyciu do Gudohaj przenieśli uroczyście obraz do kościoła w święto Narodzenia
NMP 8 września 1764 roku i umieścili go w głównym ołtarzu. 21 września 1777 roku biskup
wileński Ignacy Jakub Massalski erygował przy klasztorze parafię pw. Nawiedzenie NMP.
Karmelici prowadzili szkołę dla sierot oraz szpital.
Działalność parafii i
klasztoru została przerwana po upadku powstania listopadowego dekretem cara Mikołaja
I z 1832 roku. Wiernych przydzielono sąsiednim parafiom, natomiast kościół, dzwonnicę
i inne zabudowania sprzedano Żydom na rozbiórkę. Cudowny obraz Matki Bożej Gudogajskiej
znalazł schronienie w kościele w Oszmianach, dokąd gorliwi czciciele razem z wotami
zanieśli go w procesji. Wraz z obrazem, jako jego opiekun, udał się ostatni przełożony
gudogajski o. Urban Klepacki, który został w parafii oszmiańskiej wikarym, zachowując
prawo noszenia habitu karmelitańskiego.
Dzięki opiece Matki Bożej oraz modlitwom
i działaniom parafian, Żydzi nie rozebrali kościoła i dzwonnicy. W roku 1856 kościół
gudogajski nabył, a następnie odnowił ks. Donat Siemaszko. W roku 1878 uzyskano u
władz zezwolenie na odprawianie w Gudohajach Mszy św. w każdą sobotę, a z czasem zaczęto
celebrować liturgię w większe święta kościelne. Na uroczystości odpustowe, szczególnie
Matki Bożej Szkaplerznej oraz Narodzenia NMP zbierały się wielkie rzesze wiernych.
Ciągłe i stanowcze starania u władz doprowadziły w roku 1906 do odnowienia parafii.
Proboszczem został mianowany ks. Feliks Mingin.
2 sierpnia 1907 roku, w święto
Matki Bożej Anielskiej, w procesji z udziałem kilku tysięcy wiernych uroczyście przeniesiono
słynący łaskami obraz Matki Bożej z powrotem do Gudogaju.
Wielką rolę w odnowieniu
życia parafialnego i kultu Matki Bożej Gudogajskiej odegrali kolejni proboszczowie
parafii gudohajskiej: ks. Paweł Sienkiewicz, ks. Jerzy Murnik, ks. Aleksander Stefan
Wierzbowski, ks. Henryk Drahel, ks. Adam Wojciechowski i ks. prałat Alojzy Tomkowicz.
W
okresie międzywojennym rozpoczęto starania o wybudowanie nowej świątyni, ale niespokojny
czas przeszkodził w realizacji projektu.
Okres wojenny, a następnie lata komunizmu
zahamowały rozwój parafii i kultu Matki Bożej Gudohajskiej. Po 158 latach, 7 lipca
1990, do Gudogaju wrócili karmelici bosi, którzy w ostatnich latach przebudowali do
potrzeb klasztoru budynek dawnej plebanii i odnowili kościół.
Obraz Matki
Bożej Gudohajskiej słynie licznymi cudami: znane są fakty uzdrowień fizycznych i duchowych.
W
parafii obchodzone są odpusty Nawiedzenia NMP (31 maja), Narodzenia NMP (8 września)
i główna uroczystość Matki Bożej Szkaplerznej, obchodzona w sobotę i niedzielę przed
16 lipca.
Prośby do Matki Bożej Gudogajskiej można przesyłać na adres gudagaj@tut.by