Jeta nuk ka kuptim, në se nuk e gjejmë dashurinë e vërtetë. Kështu u tha Papa të rinjve
romakë në liturgjinë pendestare.
(29.03.2007 RV)Sot pasdite, duke
nisur nga ora 18.00, Papa Benedikti XVI kryesoi, në Bazilikën e Shën Pjetrit në Vatikan,
kremtimin pendestar, i rrethuar nga mijëra të rinj të dioqezës së Romës. Ishte një
takim parapërgatitor për Pashkë e për Ditën XXII Botërore të Rinisë, e cila do të
kremtohet në nivel dioqezan më 1 prillin e ardhshëm, të Dielën e Larit. Atmosfera
kremtore nisi të ndjehej që në orën 17. 30, kur bazilika jehoi nga këngët e koreve
rinore. Pastaj, në orën 18. 00 Benedikti XVI hyri në Bazilikën e Shën Pjetrit,
ku rrëfeu personalisht disa të rinj, ndërsa shumë të tjerë u pajtuan me Zotin duke
u gjunjëzuar në rrëfyestoret e shumta të Bazilikës së Vatikanit, ku i prisnin rreth
200 meshtarë. Pastaj nisi kremtimi, në homelinë e të cilit Papa kujtoi së pari
temën e Ditës botërore të rinisë, që s’është tjetër, veçse urdhërimi i ri i Krishtit
natën kur po tradhtohej : «Ashtu si ju kam dashur unë, ashtu duajeni edhe ju njëri-tjetrin! »
E pikërisht mbi këtë urdhërim u foli Ati i Shenjtë të rinjve. Çdo njeri, lypës
dashurie, ka në zemër etje të pashuar për të dashur – tha Papa - duke shpjeguar pjesën
e parë të urdhërimit të Krishtit e në vijim kujtoi Enciklikën e Gjon Palit II Redemptor
hominis, në të cilën shkruhet: «Njeriu nuk mund të jetojë pa dashuri. Jeta e tij
humbet kuptimin, në se nuk i zbulohet dashuria, në se nuk takohet me dashurinë, në
se nuk e provon e nuk e bën të veten, në se nuk merr pjesë plotësisht në të ». E në
se njeriu nuk mund të rrojë pa dashuri, aq më pak mund të rrojë i krishteri. Madje
në se nuk takohet me dashurinë e vërtetë, as që mund të quhet i krishterë – shpjegoi
Benedikti XVI - e më pas citoi Enciklikën e tij ‘Deus Caritas est’: «Në fillim,
të qenit i krishterë nuk është një vendim etik ose një ide e madhe, por takimi me
një ngjarje, me një Vetje, që i hap jetës një horizont të ri e me të, një drejtim
vendimtar. Dashuria e Zotit për ne, e nisur që me krijimin, u bë e dukshme në misterin
e Kryqit – tha Papa dhe më pas, duke kujtuar Letrën e Shën Palit drejtuar Filipianëve
e njëkohësisht thelbin e Mesazhit të tij për Krezhmët 2007 shpjegoi se Krishti që
vdes mbi Kryq është zbulesa më tronditëse e dashurisë së Zotit: tregon njëkohësisht
si agape-n e Hyjit, dmth dhuratën e dashurisë që i bën njeriut – ashtu dhe
forcën e eros-it hyjnor, dmth dëshirën e Zotit që njeriu ta pranojë dashurinë
e tij. « Po – nënvizoi Ati i Shenjtë - dashuria e Zotit për njeriun,
që zbulohet plotësisht në Kryq, mund të përshkruhet me termin ‘agape’,
por edhe me termin ‘eros’. Dashuri e kryqëzuar, që nuk ndalet
para shkandullit të së premtes së madhe e arrin kulmin në gëzimin e Ngjalljes e të
të Ngjiturit në qiell e në dhuratën e Shpirtit Shenjt, Shpirt i dashurisë, përmes
të cilit edhe sonte do të falen mëkatet e do të jepet ndjesa e paqja ». Më
pas Ati i Shenjtë kujtoi se, për fat të keq, që nga zanafilla e tij njerëzimi, i
joshur nga djallit, ia mbylli zemrën dashurisë së Zotit, duke kujtuar se kështu do
të bëhej zot i vetvetes. E megjithëkëtë, në flijimin e kryqit Zoti vijon ta ripropopozojë
dashurinë e tij, pasionin e tij për njeriun, duke e lypur dashurinë e krijesës së
vet, me atë forcë të pakundërshtueshme që, siç shprehet Pseudo Dionisi, nuk e lë
të qetë njeriun e dashuruar, por e shtyn, në mënyrë të pakundërshtueshme të bashkohet
me atë që do. Ishte një parapërgatitje kjo që u bëri Papa të rinjve, para se t’u
fliste për atë që ishte zemra e liturgjisë së sotme pendestare, kremtuar në bazilikën
e Shën Pjetrit – për Sakramentin e rrëfimit, përmes të cilit çdo njeri mund të provojë
dashurinë pa interes të Zotit, i cili bëhet për ne jetë e na hyn në shpirt për të
na shëruar nga mëkati e për të na shenjtëruar. Me pagëzimin ju keni lindur për
një jetë të re për virtyt të hirit të Hyjit, por me qenë se kjo jetë e re nuk e zhduk
ligështinë e natyrës njerëzore e as prirjen për të mëkatuar, ju është dhënë mundësia
të rrëfeheni – u kujtoi Papa të rinjve – dhe në vijim shpjegoi: « … sa herë
ta bëni këtë me fe e devocion, dashuria dhe mëshira e Hyjit e venë në lëvizje zemrën
tuaj drejt Krishtit. Atij – theksoi Benedikti XVI - shprehjani dhimbjen për
mëkatet e bëra, me dëshirën për të mos mëkatuar më e për ta pranuar me gëzim pendesën
e dhënë për shpërblim të dëmit që keni bërë, duke mëkatuar ». Do të provoni
kështu faljen e mëkateve, pajtimin me Kishën, rifitimin e hirit, shpëtimin nga dënimi
i amshuar, i merituar me mëkatet mortare, paqen e qetësinë e ndërgjegjes dhe ngushëllimin
e shpirtit e do t’ju shumfishohen forcat për luftën e krishterë. Papa pastaj vijoi
me pjesën e dytë të urdhërimit të Zotit, që është edhe pjesa e dytë e temës për Ditën
botërore të rinisë : «Duajeni edhe ju njëri-tjetrin » - dhe shpjegoi se Krishti na
tërheq nga vetja pikërisht që të mësohemi t’i duam edhe vëllezërit me të njëjtën dashuri.
E sot, si gjithnjë, ndjehet fuqimisht nevoja për t’i dashur vëllezërit, familjet,
miqtë e edhe ata që ju kanë fyer – porositi Ati i Shenjtë - e në përfundim të homelisë
i ftoi të fejuarit ta jetojnë fejesën me dashuri të vërtetë, me respekt reciprok,
me pastërti e përgjegjësi, ndërsa gjithë të rinjve të pranishëm në Bazilikën e Shën
Pjetrit e atyre që e ndiqnin përmes ekranit e radios, u drejtoi thirrjen:«Të dashur
të rinj e të reja, bota pret ndihmesën tuaj për ndërtimin e qytetërimit të dashurisë.
Horizonti i dashurisë është vërtetë i pakufishëm: është mbarë bota ».