Sot Kisha katolike kremtoi të Dielën e V të Krezhmëve. Përkujtoi edhe Shën Hajdutin
e Mirë, Shën Kuirinin martir e Shën Luçia Filipinin, virgjër, themeluese e mësueseve
të përshpirtshme Filipini, prej vitesh me mision në Shqipëri, sidomos në Berat. Nesër,
e hënë, do të kremtojë Lajmërimin e Zotit. Solemniteti na kujton përgjigjen
që i dha Virgjëra Mari Kryeengjëllit Gabriel: “Qe shërbëtorja e Tënzot, u bëftë mbi
mua si është fjala jote”. Edhe sot, si atëherë, Zoti nuk e detyron askënd të ndjekë
rrugën e Tij. Zoti na fton, nuk na detyron. Na përket ne t’i japim atë përgjigje që
i dha Maria. Liturgjia e festës së Shën Rupertit, të martën e ardhshme, na kujton
se edhe ne nganjëherë ndjehemi të lodhur e të shkurajuar, si populli hebraik në shktetëtirë,
sepse kemi pak besim në shpëtimin që vjen nga Zoti në Jezu Krishtin. Shën Kastori
e Shën Linda, martirë, që do të kremtohet të mërkurën, na kujtojnë se feja
në Krishtin na bën të lirë, e megjithatë shpesh herë vazhdojmë të jemi skllevër të
bestytnisë e të egoizmit. Liturgjia e Fjalës së Zotit, që do të ndjekim të
enjten e ardhshme, në festën e Shën Eustakut, ipeshkëv i Napolit dhe të Shën Sekondit
të Astit, na kujton se Abrahami është modeli i besimtarit, sepse besimi i tij e ka
themelin në fjalën e Zotit e merr jetë nga dashuria dhe përvujtëria. Shën Amedeu,
qëdo të kremtohet të premten, na kujton se në në ditën e ankthit, shpirti
ynë mund të qetësohet vetëm duke thirrur në ndihmë Zotin e duke dëgjuar fjalën e Tij.
Shën Amosi profet, Shën Balbina, matronë romake e Shën Beniamini, diakon e martir,
që do të festohen të shtunën, na kujtojnë parafoljen e Besëlidhjes së Vjetër
sipas së cilës misioni i Jezusit është të formojë nga gjithë popujt, një popull të
vetëm.