Benedykt XVI do abp. Wielgusa: zachęcam do dalszej służby Kościołowi
Benedykt XVI przesłał do abp Stanisława Wielgusa list, w którym wyraża życzenie, by
podjął on na nowo swoją działalność w służbie Chrystusowi w sposób, który będzie możliwy.
List datowany na 12 lutego zamieszczamy za Katolicką Agencją Informacyjną, która otrzymała
go dziś od kapelana abp. Wielgusa.
Do umiłowanego Brata Arcybiskupa
Stanisława Wielgusa
Przeczytałem z uwagą cenny list Waszej Ekscelencji, z 8
stycznia br., i gorąco dziękuje za zaufanie, z jakim Ekscelencja otworzył przede mną
swoją duszę, ukazując bolesne cierpienia swego serca podczas całego życia kapłańskiego
i biskupiego, aż do zrzeczenia się urzędu biskupa Warszawy.
W tym ostatnim
okresie współuczestniczyłem w cierpieniach Ekscelencji i pragnę zapewnić o mojej duchowej
bliskości i braterskim zrozumieniu.
Odnośnie do przeszłości, jestem w pełni
świadomy wyjątkowych okoliczności, w których Ekscelencja wykonywał swoją posługę,
kiedy reżim marksistowski w Polsce używał wszelkich środków do tłamszenia wolności
obywateli, a w sposób szczególny duchownych.
Jako Rektor Uniwersytetu w Lublinie
i jako Biskup Płocka, Ekscelencja dał dowód wielkiej pobożności i głębokiej miłości
do Chrystusa i do Kościoła.
Kiedy Ekscelencja miesiąc temu złożył rezygnację,
świadomy, że sytuacja, która zaistniała, nie pozwala rozpocząć posługi biskupiej z
niezbędnym jej autorytetem, wyraźnie widziałem w tym akcie głęboką wrażliwość na dobro
Kościoła Warszawskiego i Kościoła w Polsce, a także pokorę i dystans do zaszczytów.
Chciałbym
przede wszystkim skierować słowo zachęty, zapraszając do kroczenia naprzód z ufnością
i pokojem w sercu. Wyrażam życzenie, by Ekscelencja podjął na nowo swoją działalność
w służbie Chrystusowi w sposób, który będzie możliwy, aby zaowocowała rozległa i głęboka
wiedza oraz pobożność kapłańska, dla dobra umiłowanego Kościoła w Polsce.
Posługa
biskupia, tak dzisiaj, jak i zawsze, naznaczona jest cierpieniem i krzyżem. Nasz Pan
nie przestanie podtrzymywać Ekscelencji Swoją łaską. Pomocą będzie również przyjaźń
braci biskupów i osób, które poznały Ekscelencję i obdarzyły szacunkiem.
Z
żywym uczuciem, pamiętając w nieustannej modlitwie przy Ołtarzu Pańskim i przed Najświętszą
Dziewicą Maryją, z serca udzielam Ekscelencji szczególnego błogosławieństwa apostolskiego
w nadziei na obfite łaski z nieba.