Liturgjia e Fjalës së Zotit e dielës së 4-të të Ardhjes ‘C’: Zoti gjendet në jetë
e jo në ide!
(23.12.06. RV)Ja përsëri në takimin
tonë javor të së shtunës me Fjalën e Zotit të së dielës. Kësaj here do të dëgjojmë
dhe meditojmë së bashku leximet biblike të liturgjisë hyjnore të dielës së 4-të të
kohës së Ardhjes që paraprijnë dhe përgatit festën e Krishtlindjes, tashmë tek porta. Të
nderuar miqë e dashamirë kudo që ndodheni, vetëm edhe disa orë na ndajnë nga NATA
e Shenjtë e LINDJES SE KRISHTIT, nga festa e Përqafimit të Zotit me njerëzmin, nga
festa e Emanuelit - Zotit me ne! E të presësh kremtimin e ardhjes së Dikujt do të
thotë të përgatitesh e kur të vijë çasti ti dalësh para me gëzim për ta pranuar e
përqafuar. Në këtë perspektivë përgatitjeje e kremtimit të Ardhjes së Zotit ndër
ne, këtë të diele të 4-të dhe të fundit të kohës liturgjike të Ardhjes, na nidhmon
shembulli i dy grave, protagoniste të pjesës së Ungjillit të kësaj së diele: Maria
dhe Elizabeta, të dyja vegla të mira dhe inteligjente të Zotërisë së Jetës.
Dy nënat takohen secila duke bartur në vehte jetën e zënë në mënyrë të jashtëzakonshme
e të papritur, jashtë logjisë biologjike e njerëzore. Dy historina të ndryshem të
bashkuara nga plani i hartuar mjeshtërisht nga dora e heshtur e Provanisë Hyjnore
për shëlbimin e njerëzimit e që kështu bën të takohen dy Foshnjet ende në kraharorin
e nënave të veta: Jezusi në kraharorin e Marisë e Gjon Pagëzuesi në atë të Elizabetës.
Ky takim është simbol e parashijim i takimit të vërtetë të Zotit me njerëzimin, që
shpreh dhe kumton festa e Krishtlindjes. Kjo e kremte na paraqet edhe një herë ngjarjen,
aboslutish, më të rëndësishme të historisë së botës, dmth ardhjen e Zotit mbi tokë.
Në Betlehem Zoti na tregon vendin dhe kushtet e takimit me Të: nëse nuk kthehemi me
zemër në shpirtin e frymën e Betlehemit, mbesim parmbarimisht në anën e Herodit e
të armiqëve të Zotit. Zgjedhja e Betlehemit janë zgjedhjet e Zotit që na i propozon
në grazhdin e shpellës së Betlehemit: këtu Zoti zgjedhë përvujtërinë, zgjedhë vendin
e mbramë: kjo është përgjigjia ndaj mendjemadhësisë së njeriut; Zoti zgjedhë varfërinè:
kjo është përgjigjia e tij ndah urisë sonë për pasurim të pakifishëm e të paskurpultë;
në Betlehemi Zoti zgjedhë butësinë: kjo është përgjigjia e tij ndaj dhunës e mostolerancës
sonë. I fuqishmi i vërtetë është i durueshëm; ai që vërtetë është i fortë është
i butë: durimi e butësia janë forca që e mposhtin dhunën. Këtë na garaton Zoti, këtë
e pohon Krishtlindja. Ti dëgjojmë leximet biblike të dielës së 4-të të Ardhjes
e pastaj komentin.