Pod hasłem „Salwatorianki solidarne w promowaniu nadziei i życia“ w Rzymie obraduje
kapituła generalna zgromadzenia Sióstr Boskiego Zbawiciela. Bierze w niej udział 60
sióstr z ponad 20 krajów świata. Na kolejną sześcioletnią kadencję przełożoną generalną
wybrana została siostra Theresinha Joana Rasera. Pochodzi ona z Brazylii i pełni również
funkcję Przewodniczącej Unii Wyższych Przełożonych Generalnych zakonów żeńskich.
Jak
podkreśla s. Patrycja Garbacka wielkim wyzwaniem, ale jednocześnie bogactwem jest
międzynarodowość zgromadzenia. „Jest to bardzo istotny aspekt inkulturacji, również
inkulturacji naszego charyzmatu. To że siostry pochodzą z terenów na których pracują
daje im łatwość znajomości kultury” – podkreśla s. Grabacka. Podczas kapituły salwatorianki
„w sposób szczególny dziękują Bogu za to, że mimo spadku powołań ciągle jest prężność
apostolska”. Siostry towarzyszą ludziom na wszystkich etapach życia. „Zajmujemy się
pracą z dziećmi, ich wychowaniem oraz nauczaniem. Bardzo istotna jest praca z ludźmi
chorymi. Pracujemy w szpitalach, domach starców i hospicjach. Zaangażowane jesteśmy
w pracę parafialną oraz naukową” – mówi s. Grabacka. Nawiązując do tematu kapituły
„Salwatorianki solidarne w promowaniu nadziei i życia” wskazuje, że wyznacza on trzy
płaszczyzny posługi salwatorianek: solidarność, życie i nadzieję. We wszystkich tych
aspektach widzimy szereg wyzwań stojących przed naszym zgromadzeniem. Ciągle wyzwaniem
jest spadek powołań oraz starzenie się sióstr szczególnie w Europie i Stanach Zjednoczonych.
Najwięcej powołań mamy w Azji, konkretnie w Indiach. Są również powołania afrykańskie:
Kongo i Tanzania” – s. Garbacka. Wskazuje przy tym, że jest to zdecydowany nurt i
jakaś tendencja, która z roku na rok coraz bardziej się potwierdza.