Liturgjia e Fjalës së Zotit e dielës së 29-të gjatë vitit “B”: Një dashuri që jepë
jetën!
()21.10.06. RVDëgjues të nderuar
ja përsëri së bashku në takimin tonë javor të së shtunës me Fjalën e Zotit të së dielës.
Kësaj here do të dëgjojmë dhe meditojmë së bashku leximet biblike të dielës së 29-të
gjatë vitit kishtar, ciklit të dytë, sipas kalendarit liturgjik. Në këtë të diele
në të cilën kremtohet Dita misionare botërore, Fjala e Zotit na ofron një protret
apo figurë të fort të Jezusit Zot: Shërbëtor i njerëzimit. Kush don të jetë i pari
e të sundojë mbi të tjerët, le të bëhët shërbëtori i të gjithëve, na thotë Jezusi
në pjesën e Ungjillit të kësaj së diele. Kështu, sipas mësimeve ungjillore, për ta
gjetur Zotin në jetë, lypet t’i përveshim mëngët e të shërbejm. Jezusi na paraqet
Zotin si shërbëtor tonin. Mund të themi me një paradoks se nuk është njeriu që ekziston
për Zotin, por Zoti ekziston për njeriun, për të aderuar, për t’u lidhur, për t’u
shartuar në këtë krijesë e kështu për ta bërë të dashuruar të lirë, e njeriu nga
ana e tij bëhët kërkues i bashkimit e i absolutit. Nëse Zoti është shërbëtori i jonë,
kush do të jetë pronari e sunduesi jonë? I krishteri nuk ka kurrfarë pronar as sundues,
e megjithëkëtë është shërbëtor i të gjithëve. Ky është paradoksi i ungjillit. Kjo
do të thotë t’i përmbysësh e ndryshosh rrënjësisht logjikat e pushtetit. Pjesa e Ungjillit
të kësaj së diele na sqaron e ndimon ta kuptojmë çfarë do të thotë ta kesh një Zot
si shërbëtor tonin. Pronari, sunduesi krijon e shkakton frikë, shërbëtori jo. Krishti
na liron nga frika. Ungjilli vjenë me mbarimin e frikës së Zotit. Pronari e sunduesi
pretendojnë, shërbëtori dhuron, fal. Krishti është Ai që i dhuron përjetësi, amshim
çdo gjëje të bukur e të mirë që bartim dhe kemi në zemër. Pronari e sunduesi ndëshkojnë,
shërbëtori përkundrazi mbështet, ndihmon e përkujdeset. Me pak fjalë, dëgjues
të ndëruar, një fjalë e rrezikshme dhe e ndritshme na ndihmon këtë javë, këtë të diele,
fjalë që është edhe zemra e liturgjisë. E kjo fjalë është “shërbërtor”. Krishti paraqitet
para nesh me këto fjalë: “kam ardhur për të shërbyer e jo për të qenë i shërbyer”.
Të shkojmë e të mësojmë edhe ne nga kjo shkollë e Krishtit e do të zbulojmë e shijojmë
bukurinë e madhsështinë e jetës.