Ад захаду сонца ў гэтую суботу распачаўся цыкл старажытна-рэлігійных яўрэйскіх святаў:
Новага году (Рош А Шана), Пакаяння (Йом Кіпур) і “кучак”(Сухот).
Па яўрэйскім летавылічэнні наступае 5767 год ад стварэння свету. Людзі павінны каяцца
ў сваёй схільнасці да граху ды прасіць даравання ў Бога ды адзін у аднаго. Асабліва
за правіны прайшоўшага году, каб магчы вярнуцца да Бога. Юдэі веруюць, што ў дзень
стварэння штогод цэлы свет паўстае перад позіркам Стварыцеля – Бога Адзінага. У
першы вечар Рош а Шона людзі вітаюцца пажаданнем быць упісаным ў Кнігу жыцця. У часе
святочнай трапезы вернікі макаюць хлеб і яблыкі ў мёд – каб наступны год быў дабрэйшы
і больш салодкі, прынёс гармонію цэламу свету. Прынята маліцца да продкаў і прыпамінаць
аб адданасці Абрама Богу ажно да гатовасці прынесці ў ахвяру замест ягняткі ўласнае
дзіця, пра што сказана ў кнізе Быцця. На другі дзень адбываецца абрад ачышчэння
з грахоў: вернікі збіраюцца ля вадаёму і раскайваюцца ў сваіх учынках. Двухдзённае
святкаванне Новага году тлумачыцца тым, што юдэйскі каляндар не сонечны, але месячны:навалунне
ў старажытнасці дакладна вызначыць было складана, дык – на ўсялякі выпадак, каб не
памыліцца, святкавалі два дні запар, што ўвайшло ў традыцыю. А праз тыдзень –
новае яўрэйскае свята – кучак (Сухот). Гэта свята радасці, якое нагадвае яўрэям аб
Боскім наканаванні лёсу кожнага чалавека, любага Богу. Кожны павінен адчуць вясёласць
ад лучнасці з Богам і ў Богу – з братамі , з усімі людзьмі.