Homilia nieszporna o miłości Baranka

„Jesteśmy w życiu wszyscy w drodze i zdążamy ku przyszłości – powiedział papież podczas nieszporów w monachijskiej katedrze. Chcemy znaleźć właściwą drogę, odkryć prawdziwe życie, a nie skończyć na błędnej ścieżce czy na pustyni. Chcemy cieszyć się życiem. Chcemy, jak Jezus kiedyś powiedział, znaleźć «życie w pełni»”.

Benedykt XVI zwrócił się do licznie obecnych w monachijskiej katedrze dzieci pierwszokomunijnych, ich rodziców, wychowawców i duszpasterzy. Nawiązał do odczytanego na nieszporach urywku Apokalipsy św. Jana. Mówi on o Bogu rozciągającym nad ludźmi swój namiot. Tym namiotem Boga mieszkającego wśród ludzi jest Chrystus. Jak możemy się z Nim spotkać? Autor Apokalipsy mówi najpierw o opłukaniu szat w krwi Baranka, wskazując na chrzest. Krew Baranka oznacza miłość, którą Chrystus okazał nam aż do śmierci. Białe szaty symbolizują odrzucenie ciemności grzechu. To przypomina biel szat nowo ochrzczonych i przyjmujących pierwszą Komunię. Dalej Apokalipsa mówi, że ludzi z każdego narodu, ludu i języka Baranek „poprowadzi do źródeł wód życia”.

„Prawdziwym źródłem jest sam Jezus, w którym Bóg daruje nam siebie – kontynuował papież. A czyni to najbardziej w Komunii świętej, w której, by tak powiedzieć, możemy bezpośrednio pić ze źródła życia. Przychodzi On do nas i jednoczy się z każdym z nas. Możemy to zobaczyć. Przez Eucharystię, sakrament Komunii, tworzy się wspólnota przekraczająca granice i języki – są tutaj biskupi wszystkich języków i kontynentów. Przez Komunię tworzy się obejmujący cały świat Kościół, w którym Bóg z nami rozmawia i żyje. Tak mamy przyjmować Komunię świętą: jako spotkanie z Jezusem, z samym Bogiem, który nas prowadzi ku źródłom prawdziwego życia”.

Rodziców papież zachęcił, by pomagali swym dzieciom wierzyć, by chodzili z nimi do kościoła i modlili się razem w domu. Nauczyciele religii i wychowawcy mają pomagać uczniom zrozumieć, że odpowiedzi, które pomijają Boga, są niewystarczające. Duszpasterze winni sprawiać, że parafia staje się wielką rodziną, w której doświadczamy jeszcze większej rodziny Kościoła powszechnego.

ak/RV