“Zaczyn Ewangelii. Obecność Stolicy Świętej w życiu narodów”. Taki tytuł nosi książka
zawierająca szereg wystąpień o charakterze dyplomatycznym i kościelnym kard. Angelo
Sodano. Publikację zaprezentowano 7 września w watykańskim biurze prasowym. Jest to
wybór dokumentacji ponad 15-letniej posługi ustępującego sekretarza stanu Stolicy
Apostolskiej. Jak podkreślił podczas prezentacji prał. Gabriele Giordano Caccia z
sekcji spraw ogólnych watykańskiego Sekretariatu Stanu, szczególnym kontekstem posługi
kard. Sodano jest niezwykły pontyfikat Jana Pawła II. I choć książka nie jest systematycznym
traktatem na temat obecności Kościoła w sferze publicznej, to odzwierciedla pewną
dwutorowość zaangażowań w tej dziedzinie. Z jednej są to starania o charakterze dyplomatyczno-politycznym,
z drugiej chodzi o nieustanną troskę o całą wspólnotę Ludu Bożego i jakość dawanego
przezeń świadectwa Ewangelii. „Nie ma innej racji istnienia Kościoła w świecie jak
kontynuowanie dzieła swego Pana – napisał kard. Sodano. – Kościół bowiem dobrze określa
zwrot: Chrystus rozsiany i przedłużony przez wieki”.
Z kolei ważnym wyznacznikiem
dyplomatycznych wystąpień kard. Sodano było umiłowanie człowieka przez Kościół będące
podstawową zasadą działań Stolicy Apostolskiej w sferze publicznej. Mówił o tym podczas
prezentacji prał. Pietro Parolin, podsekretarz do spraw relacji z państwami Sekretariatu
Stanu. Właśnie stąd pochodzi zaangażowanie w takich dziedzinach jak pokój, prawo międzynarodowe
i prawa człowieka, rozwój społeczny, ochrona życia ludzkiego, środowiska naturalnego
czy rodziny. Kard. Angelo Sodano mówił o tym m.in. w Warszawie podczas odbierania
3 lata temu doktoratu honoris causa UKSW: „Religijna natura Stolicy Świętej prowadzi
ją do nieustannego podkreślania prymatu pokoju i konieczności poszukiwania pokojowych
rozwiązań w konfliktach międzynarodowych. Powszechna natura Stolicy Świętej powoduje,
że z niepokojem śledzi ona wszelkie sytuacje krytyczne zachodzące na świecie. Natomiast
jej humanitarna natura sprawia, że podkreśla ona konieczność podjęcia wszelkich niezbędnych
środków dla zapobieżenia cierpieniom ludności cywilnej, a zwłaszcza dzieci, chorych
i osób trzecich podczas rozwiązywania kryzysów”.