На вышыню 1300 метраў - у госці да Папы, для адгаварэння Багародзічнай малітвы Анёл Гасподні прыбывае каля 5 тысяч вернікаў. Напярэдадні
Папа Бенедыкт 16, наведаўшы альпійскі кляштар сясцёр-кармелітак, даручыў іхным малітвам "пакуты на Блізкім Ўсходзе, у Лібане і многіх іншых частках свету".

Бенедыкт 16, які, як вы ведаеце, праводзіць водпуск у італьянскіх Альпах, нечакана сустрэўся з законніцамі ў манастыры Кварт. Заснаваў яго тут для кармелітак Папа
Ян Павел 2 ў 1989 годзе. У гэтую нядзелю па цэлым свеце завершваецца Урачыстымі працэсіямі вялікае свята ў гонар Багародзіцы Кармеліцкай. Гісторыя закону кармэлітаў звязана з гарой Кармэль у Святой Зямлі, на якой у ІХ ст. да нараджэння Хрыста жыў і дзейнічаў прарок Ілля. Ягоныя словы «Я палаю руплівасцю дзеля Пана, Бога УсеМагуццяў» (1 Вал 19, 10) сталіся стрыжням закону і ўвайшлі ў яго герб. Закон кармэлітаў не мае свайго заснавальніка. На мяжы ХІІ і ХІІІ стагоддзя пабожныя пілігрымы і пакутныя грэшнікі, якія чынілі пакаянне, пасяліліся на гары Кармэль, ведучы там жыццё, напоўненае самотнай малітвай і самаахвяраваннем. Праз пэўны час сфармавалася супольнасць, якая каля 1209 г. атрымала ад тагачаснага патрыярха і біскупа Ерузалема св. Альберта «Рэгулу», альбо збор правілаў, якія вызначалі іх лад жыцця. Дзякуючы гэтаму дакументу кармэлітаў пачалі лічыць самастойнай законнай супольнасцю. З цягам часу ўтварылася таксама жаночая галіна — босыя кармэліткі, якія жылі ў кляўзуры(затворніцы). У ХІІІ ст.дзеля пераследу з боку мусульманаў, рэлігійных войнаў і ўпадку касцёльнай дзяржавы ў Палестыне кармэліты былі вымушаны пакінуць Кармэль і перабраліся ў Еўропу,дзе паўстала пагроза роспуску, і тады тагачасны генерал закону і вялікі шанавальнік Марыі св. Сымон Сток мабілізаваў братоў маліцца да Марыі аб захаванні закону, які з’яўляецца Яе ўласнасцю і носіць Яе імя ў назве. Марыя выслухала гэтую малітву .Па паданні, ў ноч з 15 на 16 ліпеня 1251 г. Мадонна з’явілася св. Сымону. Маці Божая указала на верхнюю частку габіта (шкаплер), і назвала яго знакам збаўлення, гаворачы: «Гэта будзе прывілей для цябе і для ўсіх кармэлітаў — хто ў ім памрэ, не зведае агню пякельнага». Хутка кармэліты былі прынятыя ў Еўропе і пачалі паспяхова развівацца. Святы шкаплер з’яўляецца знакам мацярынскай любові Марыі да закону і сімвалам блізкасці і любові Марыі да ўсяго народа Божага. Аднак потым адбылася аслабленне малітоўнага жыцця і меньш строгай рэгулы. Гэта сталася прычынай рэформы, прынесенай ад Тэрэзы ад Езуса і Яна ад Крыжа — вялікіх іспанскіх святых, якія ў другой палове XVI ст. аднавілі жаночую і мужчынскую галіны закону. На Беларусі кляштары кармэлітаў босых існавалі ў Гудагаі, Глыбокім, Гродне, Мядзелі, Магілёве, Пінску, Вільні і ў іншых месцах. Іх лёс быў падобны да лёсу іншых кляштараў і святыняў: пасля падзелу Рэчы Паспалітай яны былі скасаваныя, і толькі ў міжваенны перыяд ХХ ст. законнікі вярнуліся ў Вострую Браму ў Вільні і ў Мядзель. Падчас нямецкай акупацыі законнікі з Вільні былі вывезеныя на прымусовую працу, а кляштар у Мядзелі згарэў. У 1990 г. першыя айцы і браты зноў пачалі сваю дзейнасць на Беларусі.
Фундаментам, на які абапіраецца статут закону, з’яўляецца абяцанне: «Жыць у паслушэнстве Езусу Хрысту і верна Яму служыць чыстым сэрцам і шчырым сумленнем». Кармэліты наследуюць Езуса Хрыста, рэалізуючы ў жыцці тры асноўныя элементы свайго паклікання: кантэмпляцыю, братэрства і служэнне сярод людзей. Чэрпаючы сілы для апостальскай дзейнасці з малітоўнага трывання перад Богам у братэрскай супольнасці, яны стараюцца сведчыць сярод людзей пра вартасць малітвы і паяднання з Богам. Браты штодзённа збіраюцца разам на цэлебрацыю Эўхарыстыі, Літургію Гадзінаў і медытацыю. У лучнасці са святымі (сярод якіх найбольш вядомыя св. Тэрэза ад Езуса, св. Ян ад Крыжа, св. Тэрэза ад Дзіцятка Езус і сын беларускай зямлі св. Рафал Каліноўскі) законнікі-кармэліты, як святары так і браты, служаць у Касцёле, займаючыся апостальскай і душпастырскай дзейнасцю, праводзячы рэкалекцыі, дні духоўных сустрэчаў, арганізуючы школы малітвы, ведучы выдавецкую дзейнасць, асабліва ў сферы духоўнасці і інш. Характэрнай рысай Кармэлю з’яўляецца Марыйная духоўнасць, асабліва шкаплернае набажэнства. Углядаючыся ў Марыю і ствараючы з Ёю братэрскую супольнасць, законнікі вучацца жыць" у прысутнасці Бога.".