Benedikti XVI në audiencën e përgjithshme në Sheshin e Shën Pjetrit në Vatikan foli
mbi “Bashkimin që ekziston në Kishën,
( 05. 04. 06 R. V. ) dhuratë e dashurisë
dhe e së vërtetës së frymëzuar nga Shpirti Shenjtë Zot, nuk mund të jetohet me atë
që refuzon e që nuk pranon të jetojë në gjirin e vet Kishës”.“Pasardhësit e Apostujve
janë mbrojtës të së vërtetës së Krishtit e dëshmitarë të dashurisë”- kështu u shpreh
sot Benedikti XVI në audiencën e përgjithshme të së mërkurës, kushtuar “Shërbimit
të bashkimit”. Kjo e sotme ishte audienca e 45-të e përgjithshme, që
nga fillimi i papnisë së Benediktit XVI, e 13-ta e vitit 2006 e, sidomos, audienca
e katërt në të cilën katekizmi i kushtohet lidhjes së ngushtë ndërmjet Krishtit e
Kishës. Në audiencat e para Papa Ratzinger përmbylli ciklin e katekizmit të nisur
nga paraardhësi i tij, Gjon Pali II dhe më pas filloi ciklin e ri të katekizmit,
të cilin sot ia kushtoi “Shërbimit të bashkimit”. Me ciklin e ri të katekizmit, Papa
po thekson rolin qëndror të Kishës dhe të atyre që i shërbejnë, në jetën e popullit
të Zotit e të përhapjes së fesë. Në fillim të katekizmit, Ati i Shenjtë citoi Shën
Ireneun, një martir të cilin e quajti ‘njeriu që i hapi rrugën teologjisë sistematike
e që foli për lidhjen e ngushtë ndërmjet Kishës e Shpirtit Shenjt’. Ku është njëra
– nënvizoi Ati i Shenjtë - është tjetri e me ta, hiri e vërtetësia. Kjo lidhje e ngushtë
– vijoi Papa – nuk e zhduk karakterin tonë njerëzor me të gjitha ligështitë e veta,
prandaj edhe bashkësia e nxënësve të Krishtit e njeh mirë provën, që buron posaçërisht
nga kontrastet lidhur me të vërtetat e fesë, me pasojë dëmtimin e bashkimit dhe
lindjen e përçarjeve. Siç ekziston bashkimi i dashurisë që nga fillimi – ashtu që
nga fillimi nis edhe ndarja – tha Papa, duke cituar Shën Gjonin, Apostullin e dashur
nga Jezusi: “Dolën nga mesi ynë, por nuk ishin tonët; po të ishin tonët, do të rrinin
me ne: por duhej bërë e qartë se jo të gjithë janë nga tanët dhe se rreziku i humbjes
së fesë është tepër i madh”. Kush largohet nga Kisha, e vetmja rojtare e mesazhit
të Krishtit, nuk jeton më në bashkim me të. E me që së bashku me Kishën, që
nga zanafilla, lindën edhe ndarjet, prej këndej mund të themi se, theksoi Papa: "…është
një detyrë e qartë për atë që beson në Kishën e dashurisë e dëshiron të jetojë në
Kishë, ta ndërpresë bashkimin me kë është larguar nga doktrina që shëlbon". Këtë
u shpjegoi sot Papa 30 mijë besimtarëve që morën pjesë në audiencën e përgjithshme
në Sheshin e Shën Pjetrit. Më pas Ati i Shenjtë theksoi se edhe për këtë arsye
Besëlidhja e Re ngul këmbë mbi realitetin dhe detyrën e dashurisë vëllazërore ndërmjet
të krishterëve. Por familja e Zotit, për të jetuar në bashkim e në paqe – vijoi Ati
i Shenjtë – ka nevojë për dikënd që t’ia ruajë të vërtetat e ta udhëheqë me gjykim
të urtë e autoritar; e ky është shërbimi i Apostujve. "Apostujt dhe pasardhësit
e tyre janë rojtarë dhe dëshmitarë me autoritet të të vërtetave të fesë që i janë
dorëzuar Kishës, ashtu siç janë edhe shërbyes të dashurisë së zbuluar e të dhuruar
nga Zoti Jezus" – tha Benedikti XVI - dhe vijoi të shpjegonte se shërbimi pasardhësve
të apostujve është mbi të gjitha shërbim dashurie, ndërsa dashuria që ata e jetojnë
dhe e promovojnë, është e pandashme nga të vërtetat që ruajnë e transmetojnë. "E
vërteta dhe dashuria – tha Papa – janë dy fytyrat e së njëjtës dhanti që vjen
nga Hyji e që, në saje të shërbimit apostolik, ruhet në Kishë e arrin deri në ditët
tona". Duke folur jashtë tekstit zyrtar, Papa Ratzinger shpjegoi se dëshiron
të thellohet në studimin e zanafillës së Kishës, për të kuptuar planin fillestar të
Jezusit për Kishën që po lindte, për të marrë vesh thelbësoren e mënyrën sesi duhet
ta jetojmë qenien tonë në Kishë. Papa nënvizoi me forcë edhe se vazhdimësia apostolike
ka funksionin të garantojë vazhdimësinë e pranisë së Krishtit në Kishë e në histori
dhe, në përfundim të katekizmit, uroi që ipeshkvijtë ta kryejnë plotësisht detyrën
e tyre duke vepruar në mënyrë që drita e dashurisë dhe e së vërtetës të mos shuhet
kurrë në botë.
Gjatë sintezës së katekizmit në gjuhë të ndryshme, duke u folur
shtegtarëve polakë, disa nga të cilët ndoqën të gjitha kremtimet përkujtimore të kryevjetorit
të vdekjes së Papën Vojtila, Ati i Shenjtë i falënderoi përsëri për papninë e Gjon
Palit II: “Së bashku me juve – u tha 1500 polakëve të pranishëm në audiencë
– falënderoj Zotin për papninë e Paraardhësit tim të madh. Prania e tij shpirtërore
dhe pasuria e mësimit të tij na përforcojnë në fe e na ndihmojnë të ecim drejt takimit
me Krishtin”.
Ndërsa duke iu drejtuar besimtarëve spanjollë,
nënvizoi se lutet që në Spanjë të thellohen përpjekjet për konsolidimin e horizonteve
të paqes, që duket se po hapen në Vendet Baske dhe në të gjithë Spanjën, si dhe që
të kapërcehen pengesat që mund të dalin gjatë kësaj rruge. Në përfundim të audiencës,
ndërmjet tjerash, Papa mori si dhuratë një qingj të sapolindur të vënë në një shportë.
Ishte simbol tepër shprehës i atmosferës së Pashkëve që po afrohen.