Narodowy Instytut Kultury Peru z inicjatywy archidiecezji Arequipa zajmie się skatalogowaniem
zabytków kościelnych – zarówno budowli, jak ich wyposażenia. Zabezpieczy to cenną
peruwiańską sztukę z okresu kolonialnego przed często zdarzającymi się w ostatnich
latach kradzieżami i zniszczeniami. Dzieła sztuki religijnej, będące dobrami narodowego
dziedzictwa Peru, są często kradzione w kościołach. Sprzedaje się je kolekcjonerom,
tak peruwiańskim, jak przede wszystkim zagranicznym – w USA i w krajach europejskich,
najczęściej we Włoszech, Francji i Hiszpanii. Dotychczas tylko niecałe 5% peruwiańskich
zabytków kościelnych skatalogowano i sfotografowano. Dlatego nawet w przypadku znalezienia
ich za granicą powrót do Peru jest na ogół niemożliwy.
Sztuka kościelna rozwija
się w Peru od XVI wieku. Hiszpańscy misjonarze w Andach i w Puszczy Amazońskiej stosowali
ją jako narzędzie ewangelizacji. Znacznie rozwinęła się dzięki włoskiemu jezuicie,
bratu Bernardowi Bittiemu. Przybył on do tego kraju w roku 1575 i działał tam przez35 lat. Był pod dużym wpływem takich artystów, jak El Greco, Rafael czy Michał
Anioł. W swych dziełach stosował miejscowe techniki i materiały. Wiele ważnych wówczas
ośrodków kultury to dziś małe miejscowości. Tamtejsze zabytki są narażone na kradzieże
i bezpowrotne zaginięcie. Ich skatalogowanie to jeden z kroków koniecznych, by je
przed tym uchronić.