Duke shfletuar kalendarin historik, sot më 2 mars, përkujtojmë mbledhjen e Kuvendit
të Princave të Arbërit në Lezhë, në vitin 1444. Kuvendi i drejtuar nga Venediku u
mblodh në këtë qytet të vogël në mënyrë që të shmangeshin konfliket mes princave dhe
të arrihej bashkimi i arbërve kundër turkut. Lidhja zgjodhi prijës Gjergj Kastriotin,
i cili qysh atë ditë mori komandën e plotë të luftës kundër osmanëve. Filluan kështu
25 vjet betejash, intrigash e tradhtish përmes të cilave u përshkua populli ynë. Por
këto vjet ishin edhe vjetët e afirmimit të shqiptarëve në arenën politike. Skëndërbeu
ia doli të mbrojë Ballkanin jugperëndimor nga turqit të cilët me 29 maj 1453 pushtuan
edhe vetë Kostantinopojën. Me vdekjen e Gjergj Kastriotit Lidhja e Lezhës e bori kuptimin
e vet dhe shqiptarët i kaplloi letargu i gjatë. Do të zgjoheshin vetëm në 1703 në
Kuvendin e Arbënit, po në Lezhë, i cili pati po aq qëllime fisnike sa edhe ai i Kastriotit:
mbrojtjen e Krishtërimit.Lidhja e 1444-shit u shërbeu prap më vonë shqiptarëve si
shembull frymëzimi për bashkim në mbrojtje të tërësisë tokësore, kujtojmë këtu Lidhjen
e Prizrenit të qershorit të 1878-ës. Ndërsa sot, dëshmia që mund të japë Kuvendi i
Lezhës është se kur aleancat politike jane të themeluara në ndjenja të sinqerta e
të ndërsjellta japin gjithnjë fryte të dobishme në jetën e një kombit. Kjo është arsyeja
që shqiptarët e përkujtojnë me nderim këtë ngjarje e krenohen me të edhe pse kanë
kaluar 562 vjet.