Żydzi obchodzą ośmiodniowe święto Chanuka, zwane też świętem światła. W tym roku zbiega
się ono z Bożym Narodzeniem, w którym wymowną symbolikę ma światło, jakie światu przyniosło
Dzieciątko Jezus, narodzone w betlejemskiej grocie.
Każdego wieczoru w tysiącach
miejsc w Izraelu i w większości żydowskich rodzin zapala się chanukowy świecznik,
symbolizujący to święto. Ma on osiem ramion i kolejno zapalana jest jedna lampa oliwna
lub świeca więcej. W rodzinach mieszanych żydowsko-katolickich obchodzi się w tym
roku oba święta: Chanuki i Bożego Narodzenia.
Przed wjazdem do Jerozolimy i
innych miast, a także w miejscach publicznych ustawione są i zapalane okazałe chanukowe
świeczniki. Pod Ścianą Płaczu w Jerozolimie zbierają się każdego wieczoru tysiące
religijnych Żydów z Izraela i z zagranicy, aby uczestniczyć w ceremonii zapalenia
chanukowych świateł. Święto chanuka wiąże się z dziejami żydowskiej Świątyni.
W II w.p.n.e. powstańcy, pod wodzą Machabeuszy, pokonali syryjskich okupantów i wyzwolili
Jerozolimę. W zniszczonej Świątyni znaleziono mały dzbanuszek niesprofanowanej oliwy,
która paliła się w świątynnym świeczniku aż osiem dni, zanim przygotowano nową. To
cudowne wydarzenie stało się początkiem święta, w którym wspomina się męstwo powstańców
i Bożą opatrzność.