Pierwsza pasterka Benedykta XVI

„Syn Boży”, „światło” i „pokój” – te przewodnie słowa liturgii nocy Bożego Narodzenia stanowiły osnowę homilii, którą wygłosił o północy Benedykt XVI. Przewodniczył on mszy świętej pasterskiej w bazylice watykańskiej. Jak przypomniał papież, przez objawienie Syna Bożego w Jezusie Chrystusie odwieczny Ojciec ukazał swą istotę troistej Wspólnoty miłości. Jednocześnie przez fakt Wcielenia zaprosił do tej wspólnoty swe stworzenie – człowieka.

„Bóg stał się jednym z nas – mówił papież – abyśmy mogli być z Nim, stać się do Niego podobni. Jako swój znak obrał dziecko w szopce: On taki jest. W ten sposób uczmy się Go poznawać. Nad każdym dzieckiem jaśnieje coś z promienia tego „dziś”, z tej bliskości Boga, którą musimy kochać i której winniśmy się poddać – nad każdym dzieckiem, nawet tym jeszcze nienarodzonym”.

Z kolei symbolika światła w kontekście Bożego Narodzenia wskazuje na odczuwalny kontrast z istniejącym w świecie mrokiem, złem, kłamstwem i niewiedzą. Boże światło „zewsząd oświecając” ludzi tworzy w historii swoistą drogę dobroci i świętości.

„Począwszy od Betlejem – kontynuował Benedykt XVI – ścieżka światła, miłości i prawdy wiedzie poprzez wieki. Jeśli spojrzymy na świętych – od Pawła i Augustyna po świętego Franciszka i świętego Dominika, od świętego Franciszka Ksawerego i Teresy z Avila po Matkę Teresę z Kalkuty – widzimy ten strumień dobra, tę drogę światła, która wciąż na nowo bierze swój początek w tajemnicy Betlejem, od Boga, który stał się dzieckiem”.

Trzecie, kluczowe dla bożonarodzeniowej nocy słowo to pokój. Jak stwierdził Benedykt XVI, jest to rodzaj wewnętrznej dyspozycji, czujności, otwartości na nadchodzące słowo Boże. Niezależnie od własnej nędzy moralnej człowiek posiada w sobie ten rodzaj zdolności, tęsknoty za Bogiem, gotowości do pójścia za jego wezwaniem. Dzięki temu wszyscy możemy być heroldami Bożego pokoju rozumianego na sposób eucharystyczny – jako wewnętrzna komunia z Bogiem i bliźnimi.
 
„Tej nocy, której spoglądamy ku Betlejem – mówił w homilii papież – pragniemy także modlić się w sposób szczególny za miejsce narodzin naszego Odkupiciela oraz za ludzi, którzy tam żyją i cierpią. Pragniemy modlić się o pokój dla Ziemi Świętej: spójrz Panie, na ten zakątek ziemi, który, jako Twa ojczyzna, tak Ci jest drogi! Spraw niech zabłyśnie tam Twe światło! Spraw niech nastanie tam pokój!”.


tc