Decyzją ojca świętego erygowano dwie nowe diecezje w północno-wschodnich Indiach.
Pierwsza z nich to Itanagar powstała z podzielenia diecezji Dispur obejmującej tereny
należące do stanów Asam i Arunaćal Pradeś. Nowa kościelna jednostka terytorialna ma
nieco ponad 50 tys. kilometrów kwadratowych powierzchni. Obszar ten zamieszkuje około
660 tys. osób, z czego prawie 1/6 stanowią katolicy. Istnieje tam 11 parafii, w których
pracuje 3 księży diecezjalnych, 22 zakonnych, 10 braci oraz 40 sióstr zakonnych. Pierwszym
ordynariuszem diecezji Itanagar został mianowany biskup John Thomas Kattrukudiyil
kierujący dotychczas inną indyjską diecezją – Diphu.
Drugą erygowaną w północno-wschodnich
Indiach diecezją jest Miao. Powstała ona w wyniku podziału diecezji Dibrugarh położonej
w stanie Arunaćal Pradeś. Obejmuje obszar ponad 30 tys. kilometrów kwadratowych, gdzie
mieszka około 420 tys. osób, z których 1/7 to katolicy. Istnieje tam zaledwie jedna
regularna parafia oraz 11 stacji misyjnych. Wśród wiernych pracuje na tym terenie
6-ciu księży diecezjalnych, 54 zakonnych, jeden brak i 21 sióstr zakonnych. Pierwszym
ordynariuszem diecezji Miao został mianowany 51 letni salezjanin, ksiądz George Palliparambil
do tej pory kierujący salezjańską szkołą w Dibrugarh. Obie nowoutworzone w Indiach
diecezje – Itanagar i Miao – zostały podporządkowane jako sufraganie metropolii Guwahati.