Pakistan: refleksja nad pomocą

Jak wyjść naprzeciw potrzebom ubogich, żyjących na pograniczu Indii i Pakistanu? Nad tym problemem zastanawiali się uczestnicy konferencji zorganizowanej przez pakistańską Komisję Iustitia et Pax. W trakcie obrad zwierzchnicy miejscowych chrześcijan jak i muzułmanów zwrócili uwagę na potrzebę uregulowania statusu mieszkańców regionu i zapewnienia im podstawowych praw obywatelskich, także udziału w wyborach parlamentarnych. Przedstawiono inicjatywę Caritas Pakistanu, w ramach której miejscowe kobiety szyją ubrania dla swych rodzin w centrum otwartym na początku ubiegłego roku.


Mieszkańcy przygranicznego regionu Kasur są uchodźcami, którzy przybyli tam po powodziach roku 1988. Pomimo upływu tak długiego czasu nadal nie posiadają oficjalnego statusu mieszkańców i podstawowych środków do życia. Żyją bez ojczyzny, obywatelstwa, ziemi, elektryczności. Wynajmują się jako sezonowi robotnicy rolni lub pasterze trzód. W zamian otrzymują równowartość półtora dolara amerykańskiego. Środki te nie wystarczają na utrzymanie rodzin, więc często zmuszeni są do korzystania z pożyczek.


rd