Magazyn w środę

W programie:

- aktualności - komunikat o zdrowiu ojca świętego oraz relacja z nieoczekiwanej audiencji dla pielgrzymów przybyłych na Plac św. Piotra;
- rozmowa o. Stanisława Tasiemskiego z ks. Krystianem Gawronem ze Szwajcarii;
- gośćmi w studiu, w kontekście przygotowań do Światowego Dnia Młodzieży, są Barbara i Zbigniew Zajko, pracownicy polskiego konsulatu w Kolonii;
- powracamy także do starożytnych refleksji eucharystycznych.


Odsłuchaj:

Św. Ireneusz, wielki teolog galijski z II w.

Pokarm nieśmiertelności

Głupi są ci, którzy potępiają Boży plan zbawienia i przeczą, że istnieje zbawienie ciała oraz gardzą jego odnowieniem mówiąc, że nie jest on zdolne przyjąć nieśmiertelności. Jeśli więc ono nie może zostać zbawione, tedy Pan nie odkupił nas Krwią swoją, ani kielich eucharystyczny nie jest uczestnictwem w Jego Krwi, ani też chleb, który łamiemy nie jest uczestnictwem w J ego Ciele.....

Skoro więc kielich został zmieszany a chleb wyrobiony, przyjmują Słowo Boże i stają się Eucharystią Krwi i Ciała Pańskiego, z których ubogaca się i wzrasta nasze Ciało. Jakżeż więc można twierdzić, że Ciało, które żywi się Ciałem i Krwią Chrystusa i jest Jego członkiem, nie jest zdolne przyjąć dar Boży - życie wieczne? I dlatego święty Apostoł mówi w liście skierowanym do Efezjan: "Ponieważ stanowimy członki Jego Ciała: z Jego ciała i z Jego kości" (5,30), a mówi to nie o jakimś duchowym i ni ewidzialnym człowieku - "Duch bowiem nie ma ciała ani krwi" (Łk 24,39) - ale o owym planie Bożym odnoszącym się do prawdziwego człowieka, który składa się z ciała, mięśni i kości. Ten właśnie człowiek żywi się z kielicha i umacnia chlebem, który jest Jego ciałem.

I jak krzew winny zasadzony w ziemię wydaje owoc w swoim czasie, ziarno pszenicy padłszy w ziemię i rozpadłszy się zostaje pomnożone przez Ducha Świętego, który wszystko ogarnia, a następnie dzięki mądrości zostaje użyte przez człowieka, a przyjąwszy Słowo Boże staje się Eucharystią, czyli Ciałem i Krwią Chrystusa, tak ciała nasze przez nie pożywione, złożone w ziemię i rozłożone, powstaną w swoim czasie.

Za: M. Starowieyski, Eucharystia pierwszych chrześcijan, 375-378.