Magazyn w piątek

Mówimy o spotkaniu Jana Pawła II z biskupami Tanzanii. Rano w poliklinice Gemelli sprawowali oni z papieżem Eucharystię ;

Najnowsza książka Jana Pawła II „ Pamięć i tożsamość . Rozmowy na przełomie tysiącleci ” jest od dziś dostępna na terenie ponad 400 księgarń w całej Polsce. Pierwsze sygnały świadczą o bardzo wysokim poziomie sprzedaży i zapowiadają, że stanie się ona prawdziwym bestsellerem. Dlatego też wydawnictwo „Znak” podjęło decyzję o podniesieniu nakładu papieskiej książki. Obecnie, wraz z dodrukami wynosi on 600 tys. egzemplarzy.

Jej fragmenty na naszej antenie prezentują aktorzy gliwickiego Teatru „A”;

Przedstawiamy też rozważanie eucharystyczne;

Odsłuchaj:

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

11. III.

Św. Jan Chryzostom, wielki pisarz grecki i doktor Kościoła z IV.

Przystępując do ołtarza

Pomyśl człowiecze, co to za ofiara, w której masz uczestniczyć, co to za uczta, do której masz się zbliżyć! Zważ, że to ty - proch i pył - przyjmujesz Krew i Ciało Chrystusa! Gdyby was cesarz zaprosił na ucztę, siedzielibyście tam w strachu, przyniesione pokarmy bralibyście ze czcią i milczeniem. Tu wzywa was Bóg do swego stołu, przynosząc swego Syna! Aniołowie niebiescy stają obok ze czcią i bojaźnią, Cherubiny zasłaniają sobie twarze, z drżeniem wołają Serafini: "Święty, święty, święty jest Pan!" A ty z roztargnieniem i hałasem śmiesz przystępować do tej duchowej uczty? Czy nie zdajesz sobie sprawy, że w tej chwili winna panować całkowita cisza, pełne skupienie i pokój, a nie gniew, zgiełk, rozproszenie? Wszystko to brudzi ducha uczestniczącego w uczcie. Jak możemy spodziewać się od Boga przebaczenia, jeśli po tylu grzechach, nawet w chwili zbliżania się do świętej uczty, nie jesteśmy wolni od namiętności? Cóż większe, nad uczestniczenie w tych tajemnicach? Lecz co nas popycha, że tak prędko zapominamy o duszy i jej sprawach, a biegniemy do tego, co dotyczy tylko ciała?

Nie rozpalajmy, proszę was i zaklinam, gniewu Boga! To, co tu otrzymujemy jest lekarstwem na rany, niewyczerpanym bogactwem, środkiem do zdobycia niebieskiego królestwa. Przystępujmy tu z drżeniem, czyńmy dzięki, upokórzmy się wyznając grzechy, opłakujmy swą nędzę i wytrwale zwracajmy się do Boga w modlitwie. Oczyściwszy najpierw swe sumienie, przystępujmy w skupieniu i skromności. Zbliżamy się wszak do świętego Króla! A gdyśmy już przyjęli święty i niepokalany pokarm ofiarny, ze czcią go całujmy, pełni miłości obejmujmy i serce swe zapalmy, byśmy przystępowali nie na sąd i potępienie, lecz by nam pomógł do zbawienia duszy, miłości i cnoty, pojednania z Bogiem, trwałego pokoju, uczestnictwa w niezliczonych dobrach, abyśmy się nimi uświęcili i bliźnich zbudowali. 316n .