Magazyn w poniedziałek

- komunikat o stanie zdrowia Ojca Świętego;
- "Spotkanie z książką" - m.in. prezentacja kompaktowej wersji pozycji ks. Michała Hellera "Drogami myślących;
- starożytna refleksja eucharystyczna w wyborze ks. Marka Starowieyskiego.


Słuchaj:

28.II. (21)

Św. Cyryl Jerozolimski, biskup i grecki teolog IV w.

Prawdziwa manna

Pokarm ducha jest jeden - jest ni m prawdziwe i niezmienne poznanie rzeczy. Lecz w świetle i za dnia, nauczenie się tego pochodzi od Chrystusa I dlatego też mannę otrzymywali Ojcowie w biały dzień, gdy jaśniało światło. I nad nami, którzy wierzymy, zajaśnieje światło, jak jest napisane, i jasność zabłysła w sercach wszystkich. Wzeszło bowiem słońce sprawiedliwości, to jest Chrystus - dawca manny duchowej. Ta manna niewidzialna była jednak tylko obrazem, prawdziwą natomiast manną jest On sam, co oświadczył mówiąc do Żydów: "Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i pomarli. To jest chleb, który z nieba zstępuje: kto go pożywa, nie umrze. Ja jestem chlebem, który zstąpił z nieba. Jeśli kto pożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który ja dam, jest moje ciało na życie świata" (J 6,48-51). Pan nasz, Jezus Chrystus bowiem żywi nas na życie bez końca przykazaniami pobożności i błogosławieństwem uczty mistycznej. On bowiem sam z siebie jest ową boską manną, prawdziwie dającą życie. A ten, kto pożywa, wolny jest od zepsucia i ominie go śmierć, której nie uniknęli ci, którzy jedli mannę widzialną. Nie jest to bowiem tylko figura zbawienna, ale stanowi wyraz prawdy. 147.