2005-02-02 16:08:31

Dzień osób konsekrowanych - rozmowa


Dlaczego święto Ofiarowania Pańskiego obchodzimy jako Dzień Życia Konsekrowanego? Zapytaliśmy o to słoweńskiego arcybiskupa Franca Rodé, należącego do zgromadzenia misjonarzy. W ubiegłym roku został on prefektem Kongregacji do spraw Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Po po łudniu przewodniczył będzie okolicznościowej Euchary stii w Bazylice Watykańskiej .


Abp Franc Rodé : „Ojciec święty Jan Paweł II od roku 1997 zadecydował, by 2 lutego – dzień, w którym Jezus zostaje ukazany jako Światło świata – poświęcić w Kościele życiu konsekrowanemu. Ma to być okazją do dziękczynienia Bogu za ten dar i zarazem stanowić swego rodzaju apel do zakonników i zakonnic całego świata, by za przykładem Chrystusa byli światłem świata”.


RV: Jak jest dziś sytuacja życia zakonnego na świecie?

Abp Rodé: „Osób konsekrowanych jest dziś na świecie około miliona. Liczba ta obejmuje zakony i zgromadzenia zakonne, stowarzyszenia życia apostolskiego, instytuty świeckie, nowe formy życia konsekrowanego, klasztory kontemplacyjne. Można stwierdzić, że życie zakonne jest dość żywotne. Liczba powołań w pewnych krajach Azji i Afryki wzrasta, podczas gdy w Europie bardzo się zmniejszyła. Doszło do tego z powodu laicyzacji i innych czynników, szczególnie zmalenia liczby urodzin i starzenia się ludności. To samo można powiedzieć o Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. W każdym razie zakony prowadzą cenną pracę, zwłaszcza na polu oświaty, służby ubogim, obecności w parafiach – na przykład w katechizacji. Zajmują się tymi, którzy cierpią nowe formy ubóstwa – imigrantami, narkomanami, samotnymi matkami i innymi. Jest jednak pewien wyjątek, jeśli chodzi o powołania. Podczas gdy na Zachodzie liczba powołań do zgromadzeń czynnych maleje, to powołań do życia klauzurowego, kontemplacyjnego nie dotknął taki spadek”.


RV: Co pociąga młodzież do życia konsekrowanego?


Abp Rodé: „Myślę, że Bóg stale, we wszystkich pokoleniach, powołuje młodych ludzi, by otworzyli się na Jego wezwanie. Aby jednak młodzi usłyszeli i przyjęli głos Pański, potrzebują zdrowego środowiska, w którym mógłby dojrzeć ich wybór. W tym sensie ważne jest środowisko rodzinne, ważna jest wspólnota parafialna, grupy w parafii, stowarzyszenia, ruchy. I oczywiście również radosne, wierne świadectwo, jakie dorosłe osoby konsekrowane dają o swym powołaniu”.


RV: Jak żyć dzisiaj radami ewangelicznymi ubóstwa, posłuszeństwa, czystości?


Abp Rodé: „Trzeba żyć tymi radami ewangelicznymi jako odpowiedzią na miłość Boga. W tym sensie bardzo dobrze określa rady ewangeliczne dokument wydany przez naszą dykasterię w roku 2002-im, zatytułowany: Rozpocząć na nowo od Chrystusa . Oto co mówi on o trzech radach ewangelicznych: Dziewictwo poszerza serce na miarę serca Chrystusa i czyni zdolnymi do miłowania tak jak On umiłował – a zatem ma poszerzać serce, aby miłować tak, jak umiłował Pan. Ubóstwo czyni wolnymi od zniewolenia rzeczami i złudnymi potrzebami, do których popycha społeczeństwo konsumpcyjne, pozwala odkryć Chrystusa, jedyny skarb, dla którego naprawdę warto żyć . Posłuszeństwo składa całe życie w Jego ręce, ponieważ On realizuje je według zamysłu Boga i czyni z niego arcydzieło . Nie potrafiłbym lepiej wyrazić znaczenia i głębokiego sensu trzech rad ewangelicznych ”.


RV : Księże Arcybiskupie, jakie są główne wyzwania, które stoją przed zakonnikami i zakonnica mi?


Abp Rodé: „Sądzę, że głównym wyzwaniem jest odpowiedź na powołanie do świętości, które Bóg kieruje do każdego zakonnika i zakonnicy. W tym jest prawdziwy, głęboki sens życia zakonnego. Iść za wezwaniem Pana, by realizować w życiu ewangeliczny ideał z całym jego radykalizmem, czyli w całym jego pięknie. A kiedy zakonnicy pójdą za tym wezwaniem, kiedy odpowiedzą na nie Bogu, to wówczas będą prawdziwymi świadkami Ewangelii w dzisiejszym świecie. Ludzie – przede wszystkim młodzi – zobaczą przykład do naśladowania”.


RV: Czego od osób konsekrowanych oczekuje świat?


Abp Rodé: „Myślę, że świat oczekuje przede wszystkim przykładu wewnętrznego pokoju, skupienia, życia o głębokim znaczeniu. Dziś często człowiek jest trochę zagubiony, żyje w sposób powierzchowny i nie jest szczęśliwy. Ostatecznie czego oczekuje świat? Jest tego świadomy czy nie? Nie wiem. Oczekuje się jednak, że w życiu, w przykładzie zakonników będzie jakaś przejrzystość, jakieś odwołanie do Boga, który jest jedyny i nadaje sens życiu człowieka”.

Rozmawiał Giovanni Peduto.







All the contents on this site are copyrighted ©.