Kim był Arafat?

Komentarzy politycznych po śmierci Arafata nie brak w większości mediów. O przybliżenie kilku faktów, które może ułatwią zrozumienie skomplikowanych procesów historycznych dokonujących się poprzez ludzi, poprosiliśmy wicedyrektora programowego naszej rozgłośni, ojca Andrzeja Koprowskiego.

"15 września 1982 roku miało miejsce pierwsze spotkanie Jasera Arafata, wówczas szefa Organizacji Wyzwolenia Palestyny, z Janem Pawłem II. Było zaplanowane na 5 minut, a trwało 55 minut… Po tym spotkaniu ojciec święty w jednym z przemówień akcentował prawo każdego narodu do własnej ojczyzny, własnego terytorium i do uszanowania własnej tożsamości. Akcentował konieczność wzajemnego szacunku między narodami sąsiadującymi ze sobą.

Watykańscy organizatorzy wizyty Papieża w Ziemi świętej wspominają doskonałą współpracę ze służbami specjalnymi tak Izraela, jak i Palestyńczyków. Stwarzała ona iluzję, że zaczyna się pomyślniejszy okres – niestety zamiast tego wybuchła intifada.

Inny szczegół, nie znany szerszej opinii publicznej: Jan Paweł II chciał odwiedzić Ziemię św. i być w miejscach „drogi Abrahama”. Saddam Hussain nie zgodził się na to, by Papież odwiedził Ur Chaldejskie. Arafat napisał wtedy mocny list do Prezydenta Iraku wytykając mu błąd i ludzki i polityczny. Sprawił, że osobisty wysłannik doręczył ten list do rąk Saddama – jednak bez skutku…

Bez chęci „wybielania historii polityków” warto wspomnieć, że Arafat był pierwszym politykiem arabskim, który uznał prawo Izraelczyków do posiadania własnego państwa Izraela, jak i zabiegał o uznanie państwa Palestyńskiego dla Palestyńczyków. Dopiero później prawo Izraela do własnego państwa uznały Maroko, Jordania, Egipt… Podobnie jak Premier Sharon mógł w ostatnim czasie pozwolić sobie na to, by zadecydować o wycofaniu Izraela z terenów Gazy… Trzeba mieć nadzieję, że tego typu gesty w najbliższej przyszłości przeważą siły ciążenia wywołane zmęczeniem i desperacją obydwu stron konfliktu…"

A. Koprowski SJ