Sto lat temu, 5 marca 1904 roku, we Fryburgu urodził się Karl Rahner – jeden z największych
teologów XX wieku. Jego koncepcje inspirowane fenomenologią i personalizmem filozoficznym
wpłynęły zarówno na ojców Soboru Watykańskiego II, jak i na późniejszą teologię. Był
twórcą nowoczesnej antropologii teologicznej. Rahnerowi nie zabrakło też krytyków.
Trudny i zawiły język niemieckiego teologa powodował niejasności interpretacyjne.
W dobie posoborowego kryzysu Kościoła zarzucano mu rozmywanie zasadniczych pojęć doktrynalnych.
Najwięcej kontrowersji wzbudziła słynna rahnerowska koncepcja „anonimowego chrześcijaństwa”.
W
związku z rocznicą Papieski Uniwersytet Laterański zorganizował międzynarodowe sympozjum
naukowe poświęcone kwestii antropologicznej u Karla Rahnera. Biorą w nim udział specjaliści
od doktryny tego jezuickiego teologa, w tym jego uczniowie z różnych stron świata.
Uczestnicy dwudniowego spotkania starają się dokonać krytycznej analizy antropologii
teologicznej Rahnera, w świetle zastosowanej przezeń tak zwanej metody transcendentalnej
oraz jej konsekwencji dla różnych działów teologii.