„Wiara i kultura” – to tytuł antologii papieskiego nauczania na temat wzajemnych relacji,
jakie między nimi zachodzą. Obejmuje ona wypowiedzi papieży od Leona XIII do Jana
Pawła II, a została wydana przez Papieską Radę do spraw Kultury. 9 stycznia zaprezentowano
ją Ojcu Świętemu.
„Niniejszy tom – powiedział papież – jest kolejnym świadectwem,
że w ciągu wieków nauczanie papieży zawsze rozwijało pozytywną wizję relacji między
Kościołem a ludźmi kultury. Świat kultury stanowi bowiem ważny areopag działalności
misyjnej Kościoła. W ciągu tych lat również ja, idąc śladem moich czcigodnych poprzedników
– dodał Ojciec Święty – starałem się prowadzić stały dialog z przedstawicielami kultury,
głosząc człowiekowi trzeciego tysiąclecia zbawcze przesłanie Chrystusa”.
Tom
“Wiara i kultura” wydano dla uczczenia 25-lecia pontyfikatu. Zaprezentował go przewodniczący
Papieskiej Rady do spraw Kultury. Kardynał Paul Poupard powiedział, że przez cały
ten czas Jan Paweł II autorytatywnie przedstawiał chrześcijańską wizję relacji między
osobą ludzką a kulturą. Wykazywał przy tym głęboką znajomość istoty ludzkiej, która
jest główną drogą duszpasterstwa kultury. Już w swej pierwszej encyklice Redemptor
hominis pisał: «Człowiek jest drogą Kościoła». „Człowiek, stworzony na obraz Boga,
stanowi serce każdej kultury – dodał kardynał Poupard. – Wartość moralną danej kultury
i jej konkretnych wytworów można mierzyć obrazem człowieka, jaki się w niej zarysowuje”.
Oto
co po audiencji powiedział kardynał Poupard:
Ojciec święty bardzo
docenił pracę tej dykasterii, którą sam utworzył i powierzył mi jej kierowanie od
samego początku, w 1982 roku. Podkreślił znaczenie treści tego tomu, który liczy ponad
1700 stron. Zawarta jest w nim antologia tekstów od Leona XIII aż po dzień dzisiejszy.
Wskazują one na stałe zainteresowanie Stolicy Apostolskiej tym co nazywamy obecnie
ewangelizacją kultury. Można też dostrzec szczególny wkład Jana Pawła II w tę dziedzinę
w ciągu 25 lat pontyfikatu. Na okładce dzieła obok portretu Papieża umieszczono fotokopię
jego historycznego przemówienia w UNESCO w 1980 roku. Jest to wystąpienie niezwykle
ważne i zasadnicze. Zawiera ono najistotniejsze prawdy o spotkaniu wiary i kultury
oraz wiary, która staje się kulturą. Przypomnijmy motyw przewodni tego przemówienia:
„Wiara, która nie przekształciła się w kulturę to wiara nie w pełni przyjęta, nie
w pełni przemyślana i nie przeżyta wiernie”.