19 grudnia o zmierzchu rozpoczęło się żydowskie święto chanuka, nazywane również świętem
świateł. Pod Ścianą Płaczu w Jerozolimie pierwszy płomień zapalił na chanukowym świeczniku
główny rabin aszkenazyjski Izraela - Jona Mecger.
Ośmioramienny świecznik
chanukija jest najważniejszym symbolem tego radosnego święta. Każdego wieczoru zapala
się na nim o jedną świecę lub lampkę oliwną więcej.Chanukijezapalane są przy synagogach,
na miejskich placach, przed budynkami publicznymi, w szkołach i w wojskowych bazach.
Żydowskie rodziny religijne odwiedzają Jerozolimę, dzieci mają przerwę w szkołach,
w całym Izraelu odbywa się wiele imprez kulturalnych i plenerowych.
Święto
chanuka obchodzi się na pamiątkę zwycięskiego powstania żydowskiego w połowie II wieku
przed naszą erą. Powstańcy, pod wodzą kapłańskiego roku Machabeuszy, pokonali syryjskie
wojska Antiocha IV Epifanesa, który chciał zniszczyć wiarę i tradycje żydowskie.
Po zdobyciu Jerozolimy kapłani dokonali oczyszczenia Świątyni i wznowili kult Boży.
Znaleziono tylko mały dzbanuszek czystej oliwy, która - co uznano za cud - paliła
się w świątynnym świeczniku aż osiem dni, zanim przygotowano nową. Stąd symbolem święta
stał się ośmioramienny świecznik, a także bączek „sewiwon”, na którym zapisane jest
wezwanie „Bóg dokonał wielkiego cudu”, które przypomina źródło i sens świąt chanukowych.
Dla
Radia Watykańskiego Ryszard Montusiewicz z Izraela