Tek Papa, fëmijët e sëmurë të Tokës së Zjarreve. Pastaj, dreka në Ishullin Solidar

Është një e mërkurë e veçantë kjo, për fëmijët e Shoqatës “Engjëjt luftëtarë të Tokës së Zjarreve”. Paradite, takimi me Papën Françesku në audiencën e përgjithshme e pastaj, dreka dhe festa e përgatitur nga të burgosurit e Ishullit Solidar, një strukturë, e cila, prej 50 vjetësh, u jep mundësi që, ndërsa vuajnë dënimin, të punojnë tokën dhe të kujdesen për kafshët, duke kaluar kështu disa orë në ajër të pastër.

Bujaria për ata, që kanë më tepër nevojë

E sot patën të ftuar të veçantë për drekë. Ishin fëmijët-pacientë onkologjikë, me prindërit dhe shoqëruesit, të cilët kaluan me ta një ditë të gëzueshme, duke e harruar trishtimin dhe mërzitjen e sëmundjes.

 “Është bukur të dish se po bën diçka për të tjerët” thotë njëri nga të burgosurit, që punon në kuzhinë e që, pavarësisht se e ka mbaruar dënimin, ka vendosur të shërbejë akoma, edhe këtë ditë, për t’ua bërë atë më të bukur fëmijëve, larg nga frika dhe problemet e përditshme.

Kujdesi për ambientin është formë dashurie për fëmijët

“Në takimin tonë me Papën, i besuam lutjen për të gjithë fëmijët e sëmurë me tumor në zonën tonë dhe në botë. Janë gjithnjë e më shumë, fatkeqësisht”. Kështu flet me emocion, kryetarja e Shoqatës “Engjëjt luftëtarë të Tokës së Zjarreve”, Tina Zaccaria. “Nuk e prisnim një mikpritje të tillë: Papa na dha një Rruzare të vogël për secilin e fëmijët ishin të lumtur”. Ajo vetë është nënë e një vajze të vogël, që nuk arriti të fitojë mbi tumorin e ndërroi jetë. Tani ia ka kushtuar kohën e saj më se 30 familjeve të shoqatës. Gjendja është akoma e rëndë, tregon ajo për një zonë të Italisë afër Napolit, ku për shkak të ndotjes së ambientit, rastet me tumor janë rritur. “Shumë familje mësojnë për sëmundjen e fëmijëve menjëherë pas lindjes së tyre: nuk mund t’i braktisim”, thotë Tina, që nënvizon se mosha e fëmijëve te prekur nga tumori shkon nga të sapolindurit deri në 17-vjeçarët.

Ta harrosh dhimbjen për të përqafuar të tjerët

 Por si mund të jetojë një nënë, pasi i ka vdekur fëmija e vet? “Besoj – thotë Tina Zaccaria – se fëmijët tanë, pasi luftuan si dragoj deri sa u bënë engjëj, na mësuan pikërisht si të ecim përpara. Sekreti është ta harrosh dhimbjen personale, për të përqafuar vuajtjen e të tjerëve, duke parë tek secili luftën për jetën të fëmijëve të tu”.