Giuseppe Ungaretti “Krishtlindje”

Nuk kam dëshirë

të vërtitem

si verle

rrugësh.

Kapitja

më peshon

si gur

përmbi shpatulla.

Më leni kështu

zhgrehshëm

si send

i flakun

në skutë

e i harruem.

Këtu

s’ ndihet

tjetër

veç  kërcëllimës

së druve

të thata

në votër.

Jam në shoqni

me katër

drenusha

tymi

të oxhakut.