Papa e Bartolomeu në Lesbo. Metropoliti Zervos: solidarë me refugjatët

Vlojnë përgatitjet në ishullin grek Lesbos ku, më 16 prillin e ardhshëm, do të shkojë Papa i cili - së bashku me Patrikun Bartolomeu dhe me Primatin e Kishës ortodokse greke Hieronymus II – do të takohet me refugjatët, që ikin posaçërisht nga dhuna në Lindjen e Mesme. Intervistuam metropolitin ortodoks Gennadios Zervos, përfaqësues i Patriarkanës Ekumenike të Kostandinopojës në Itali e në Maltë:

Përgjigje: - Është rast i jashtëzakonshëm, i lumtur, i krishterë e njerëzor, për të treguar dashurinë ndaj çdo njeriu, që është ikonë e Zotit. Prania e Papës Françesku dhe e Patrikut Bartolomeu në Greqi, me ftesë të Fortlumturisë së tij, Primatit të Greqisë Hieronymus, është vërtet ngjarje historike, sepse një gjë që nuk ka ndodhur kurrë më parë: mund t’i themi, prandaj, faleminderit Zotit e ta presim me gëzim e shpresë këtë ngjarje të madhe.

Pyetje: - Një shenjë konkrete e udhës drejt bashkimit, edhe përsa u përket  nevojtarëve?

Përgjigje: - Është vërtet mëkat i madh kundër Zotit t’i shikosh gjithë ata njerëz, që jetojnë në këtë situatë kaq tragjike. Janë vëllezërit tanë e nuk duhet t’i lëmë në mes të këtyre vështirësive. Duhet që të gjithë, të bashkuar në një trup të vetëm e në një shpirt të vetëm, t’i shpëtojmë. Lutemi vazhdimisht, lutemi për misionin e Papës Françesku e për Patrikun tonë ekumenik Bartolomeu. Ata na tregojnë ne, besimtarëve, ç’duhet të bëjmë. Përvijojnë udhën, lëshojnë një rreze drite për këta vëllezër, që vuajnë e kanë nevojë për ndihmën tonë e për dashurinë tonë.

Pyetje: - Ky shtegtim, me shumë vlera e domethënie, duket se është takim…

Përgjigje: - Besoj që të jetë një takim vërtet njerëzor, baritor, shpirtëror, kishtar, që i ndihmon të krishterët, u tregon ku duhet të shkojnë e kë duhet të ndjekin. Sepse shumë politikanë, e edhe të tjerë, flasin e flasin për ata që e kanë fajin, por nuk luajnë as një gisht për t’i ndihmuar vëllezërit tanë,  prani e Zotit, që vuan. Ndërsa angazhimi duhet të jetë pikërisht ky: të ndihmohen refugjatët. Është detyra jonë dhe të gjithë duhet të sensibilizohemi për këtë, derisa të marrë fund ky çast tragjik për mbarë njerëzimin.

Pyetje: - Domethënë ju mendoni se duhet vepruar…

Përgjigje: - Nuk duhet vetëm të flasim, të mbetemi në këtë pështjellim, në këtë kaos, duhet të veprojmë. Kur mbetemi vetëm te fjalët e nuk jemi “punëtorë” të dashurisë së Zotit, i cili na thërret pranë këtyre njerëzve që vuajnë, rezultati është zero!

Pyetje: - Ju keni thënë: “I madh është gëzimi për këtë prani në ishull, më 16 prillin e  ardhshëm…

Përgjigje: - Patriku Bartolomeu e Papa Françesku janë gëzimi ynë. Ashtu si Zoja e Bekuar i tha Kryeengjëllit Gabriel “po”, për të na shpëtuar ne, ashtu edhe ata thanë ‘po’, duhet të shkojmë atje, sepse duhet t’i sensibilizojmë të gjithë, për ta kuptuar se është mëkat i madh të diskutosh, duke ndenjur duarkryq, pa vepruar fare. Duhen shpëtuar këta vëllezër. Kanë nevojë për ndihmë konkrete, që të mund të jetojnë!