Գարեգին Բ. Կաթողիկոսին 2016-ի Ս. Զատկուան Պատգամը։

Յանուն Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ. ամէն:

«Յարեար ի մեռելոց Քրիստոս,
Այսօր զդժոխս աւերեալ,
Եւ կենդանութիւն պարգեւեցեր
Արարածոց քոյով յարութեամբդ»
(Շարական):

Սիրելի՛ հաւատաւոր զաւակներ Մեր ի Հայաստան, Արցախ եւ ի Սփիւռս,

Այսօր` Սուրբ Յարութեան բերկրալի տօնին, շարականագրի խօսքերով փառաբանում ենք մեր Տիրոջն ու Փրկչին, որ յարութիւն առաւ մեռեալներից, աւերեց դժոխքը եւ Իր յարութեամբ արարածներին կենդանութիւն պարգեւեց:

Քրիստոսի յարութիւնը մահուան խաւարի մէջ ծագեցրեց լոյսը յաւիտենութեան, մարդկանց պարգեւեց երկնքի արքայութեան երանութիւնը, շնորհը` յարուցեալ կեանքի այս աշխարհում եւ հանդերձեալում: Քրիստոսի յարութեամբ նոր արարչութիւն է, նոր մարդկութիւն, որը մեղքի եւ մահուան նզովքից ազատ` շնորհի մէջ է Աստուծով ապրելու եւ յաւիտենական կեանքին արժանանալու: Առաքեալի խօսքի համաձայն, «հինն անցաւ, եւ հիմա ամէն ինչ նոր եղաւ» (Բ. Կոր. Ե. 17), քանզի Աստուծոյ Միածին Որդին, Փրկիչ մեր Տէրը «կործանեց մահը եւ լուսաւոր դարձրեց կեանքն ու անմահութիւնը Աւետարանի միջոցով» (Բ. Տիմ. Ա. 17): Քրիստոսի Աւետարանը յարութեան Աւետարանն է, յաւիտենութեան Աւետարանն է, կեանքի Աւետարանն է, որի միջոցով է մեզ հասու Աստուծոյ անսահման սիրոյ իմացութիւնը, հոգիները կենդանացնող տէրունական ձայնը, Քրիստոսի յարութեան ճշմարտութիւնը:

Այսօր Տիրոջ հրաշափառ յարութեան խորհրդի առջեւ բնականից բարձրանում է հարցը` որքանո՞վ ենք ապրում Քրիստոսով նորոգուած կեանքով, ընթանում Փրկչի խօսքի եւ պատուիրանների համաձայն: Ի՞նչն ենք կարեւորում մեր կեանքում` յարութեան Աւետարա՞նը, թէ՞ մոլար վարդապետութիւններ եւ խաբեպատիր գաղափարախօսութիւններ, Տիրոջ կամքին հետեւե՞լը, թէ՞ մեղսակորոյս, կենսակործան ճանապարհները, երկնքում գանձեր դիզե՞լը, թէ՞ շահատենչութիւնը, հոգեւոր ազատութի՞ւնը, թէ՞ սանձարձակութիւնը, ազնուութիւ՞նն ու ուղղամտութիւ՞նը, թէ՞ պիղատոսեան թուացեալ արդարութիւնը, նախընտրում ենք Յիսուսի՞ն, թէ՞ աւազակ Բարաբբային:

Գիտութեան, կրթութեան անօրինակ առաջընթացի հետ մեր ժամանակներում ականատեսն ենք նաեւ աւանդական արժեհամակարգի փլուզման, մարդու բարոյական անկման եւ հոգեւոր սնանկացման երեւոյթների: Կեանքի յարմարաւէտութեան, արագահասութեան հնարաւորութիւնների պայմաններում նոյնիսկ` մարդիկ, անգամ ընտանիքի անդամներ, օտարանում են միմեանցից: Բարիքների առատութեան մէջ ոչ թէ կարիքն ու թշուառութիւնն են վերանում, այլ խորանում է հասարակութեան բեւեռացումը: Արհեստագիտութեան առաջընթացը կեանքի դիւրութիւններ ստեղծելու հետ յանգեցնում է նաեւ նոր հնարանքներով ընթացող պատերազմների եւ ահաբեկչութիւնների, որոնք շարունակաբար ցնցում են աշխարհը` դառնալով  համընդհանուր սպառնալիք մարդկութեան համար: Նման իրողութիւնների առջեւ եւ մշտապէս հարկ է անդրադառնալ եւ բարձրաձայնել աստուածային արդարութեան ու հատուցման մասին այս աշխարհում եւ հանդերձեալում, որը վերահաս է բոլոր անհատներին ու ժողովուրդներին: Արդարեւ, քրիստոսաշնորհ յարութիւնը միայն պարգեւ չէ, այլեւ` դատաստան, ինչպէս ասում է Աւետարանը. «Կը գայ ժամանակ, երբ բոլոր նրանք, որ գերեզմաններում են, կը լսեն Նրա ձայնը եւ դուրս կը գան. ովքեր բարի գործեր են արել` կեանքի յարութեան համար, իսկ ովքեր չար գործեր են արել` դատաստանի յարութեան համար» (Յովհ. Ե. 28-29): Յարութեան, կեանքի ճանապարհը հրաժարումն է այն ամէնից, ինչը դարձնում է գերի մեղքին, քանզի  «մեղքի վարձը մահն է, իսկ Աստուծոյ շնորհը` յաւիտենական կեանք» (Հռոմ. Զ. 23): Այս իմաստով է առաքեալը կարեւորում երկնայինը հագնելը, «որպէսզի ինչ որ մահկանացու է, կլանուի կեանքից» (Բ. Կոր. Ե. 4): Մահը կլանող կեանքը դա կեանքն է հոգեւոր լիութեան, ձգտումն ու ջանքը` մտքով, սրտով, հոգու ողջ զօրութեամբ Աստուծով ապրելու, ապրելու Աւետարանի պատգամներով, որոնք յարուցեալ կեանքի ուժն են ներարկում Քրիստոսին ապաւինած անձանց ու ժողովուրդներին:

Տագնապներով ու ցնցումներով լի աշխարհը, նաեւ մեր իրականութիւնը, որ նոյնպէս բազմահոգ է դժուարութիւններով ու խնդիրներով, կարող են վերափոխուել քրիստոսաշնորհ հոգեւոր լիութեան կեանքով, յաղթահարելով մարդկային ցաւերն  ու ողբերգութիւնները եւ ամէնուր հաստատելով հիմքերը ապահովութեան ու բարօրութեան: Քրիստոսի յարութիւնը մշտահունչ հրաւէր է, որ աշխարհը վեր յառնի մեղքից դէպի շնորհ, եւ ամենայն մահասփիւռ, աւերիչ իրողութիւն կլանուի Աստուծով ապրող եւ առաջնորդուող կեանքից: Քրիստոսի յարութիւնը հիմքն ու հաստատութիւնն է հաւատքի, որ լուսաւորում է մարդկանց սրտերը, նեղութիւնների յորձանուտում շնորհում յոյս ու մխիթարութիւն, տառապանքների գողգոթաներում` յառնելու ուժ եւ զօրութիւն, պարգեւում խրոխտ ու արիասիրտ ոգի` արդար մարտնչումներում, նուիրումի ոգեշնչում, բերկրանք ու խնդութիւն` ապրելու եւ արարելու: Այս ոգին ու ընթացքը հարազատ են եւ բնորոշ մեր ժողովրդին, մեր կեանքին ու պատմութեանը եւ լուսաւորում են մեր ներկան ու ապագան: Վեր յառնելու, դժուարութիւնների առջեւ չընկրկելու, նոր կեանք կերտելու վկայութիւնը մեր ժողովուրդը բերեց վերահաստատելով մեր անկախ պետականութիւնը, որի 25-ամեայ տարեդարձն է այս տարի: Մեր հայրենիքի զօրացմանը, համազգային մեր կեանքի շինութեանն ու պայծառութեանն ուղղուած մեր ջանքերում եւ այսօր ծառացած մարտահրաւէրների առջեւ, սիրելինե՛ր, Քրիստոսի յարութեան հաւատքն ու լոյսն ունենք մեզ առաջնորդող, արդ, մեր կեանքը լցնենք մեր Տիրոջ սիրով, միմեանց զօրակցութեամբ, աւետիսներով բարի գործերի: Զատկական խորհրդով այսօր մեր հոգիներին շողում է քրիստոսապարգեւ  յարութեան երկնային շնորհը, որը դրոշմւում է մեր կեանքին, երբ ապրում ենք հաւատքով ու քրիստոնէական արժէքներով, մեր մերձաւորների, մեր ժողովրդի, հայրենիքի ու մեր սուրբ եկեղեցու համար: Միածնաէջ այս սուրբ տաճարում աղօթում եւ մաղթում ենք, որ մեր ժողովրդի ամէն զաւակ Քրիստոսի յարութեան աւետիսն ընդունի նորոգուած հաւատքով, եւ մենք` իբրեւ ազգ, առ Քրիստոս մեր Տէրը սիրով, մեր արդար ու արժանաւոր գործերով միշտ ընթանանք առաջընթացի ուղիով:

Այս մաղթանքով ու Քրիստոսի սուրբ յարութեան տօնի ուրախութեամբ ողջոյն ենք յղում առաքելական մեր սուրբ եկեղեցու նուիրապետական աթոռների գահակալներին` ՆՍՕՏՏ Արամ Ա. Մեծի Տանն Կիլիկիոյ կաթողիկոսին, Երուսաղէմի հայոց պատրիարք ամենապատիւ Տ. Նուրհան արք. Մանուկեանին, Կոստանդնուպոլսի հայոց պատրիարք ամենապատիւ Տ. Մեսրոպ արք. Մութաֆեանին եւ մեր եկեղեցու ուխտապահ ամբողջ հոգեւոր դասին:

Ի Քրիստոս սիրով ողջունում ենք քոյր եկեղեցիների հոգեւոր պետերին` յարուցեալ Քրիստոսի երկնահեղ բիւր շնորհները հայցելով Տիրախնամ նրանց հօտին:

Սուրբ յարութեան աւետիսով Մեր ողջոյնն ենք բերում Հայաստանի Հանրապետութեան նախագահ տիար Սերժ Սարգսեանին, Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետութեան նախագահ տիար Բակօ Սահակեանին, հայոց պետական ամբողջ աւագանուն, Հայաստանում հաւատարմագրուած դիւանագիտական առաքելութիւնների ղեկավարներին ու ներկայացուցիչներին: Մեր սէրն ու օրհնութիւնն ենք բերում համայն մեր ժողովրդին ի հայրենիս եւ ի սփիւռս աշխարհի:

Զատկական այս յուսառատ եւ շնորհաբեր օրը Մեր հայցն է, որ յարուցեալ Քրիստոսի շնորհները տարածեալ լինեն համայն աշխարհում եւ հայրենի մեր երկրում, ամէնուր տիրի խաղաղութիւն, եւ մարդկութիւնը` վեր յառնած ողբերգութիւնների, վշտերի ու նեղութիւնների անձաւներից, յոյսով ու հաւատով կերտի իր կեանքը` լի սիրով, եղբայրութեամբ ու համերաշխութեամբ:

Թող սէրը մեր Տէր Յիսուս Քրիստոսի եւ ողորմութիւնն Աստուծոյ լինեն մեզ հետ եւ ամէնքի, այսօր եւ միշտ եւ յաւիտեանս, ամէն:

Քրիստոս յարեաւ ի մեռելոց,
Օրհնեալ է Յարութիւնն Քրիստոսի:

ԳԱՐԵԳԻՆ Բ. ԿԱԹՈՂԻԿՈՍ
ԱՄԵՆԱՅՆ ՀԱՅՈՑ

Ս. Զատիկ
27 մարտ 2016
Ս. Էջմիածին, Հայաստան