Më 16 nëntor kalendari kishtar përkujtonsot Shën Margeritën e Skocisë. Margerita e Skocisë lindi në mërgim, pranë oborrit mbretëror të Shën Shtjefnit të Hungarisë, më 1046. Ishte bija e Eduardit mërgimtar dhe e Ages, motra e mbretëreshës hungareze dhe mbesa e mbretit Edmondi II.
Në vitin 1054, së bashku me familjen, u rikthye në atdhe pas pushtimit të Anglisë
nga normanët. Gjeti strehim në Skoci, pranë oborrit mbretëror të Malkolmit III, me
të cilin u martua në vitin 1069.
Menjëherë pas martesës nisi të ndjehet fuqimisht ndikimi i saj në oborrin mbretëror
skocez. Falë kulturës të jashtzakonshme dhe këshillave të vlefshme që i jepte të shoqit,
vendi nisi të përparonte dukshëm. Nën mbrojtjen e saj u bënë disa reforma liturgjike,
u ndërtua abacia e Trinisë në Dunfermlin, u rivendos praktika e agjërimit kreshmor
dhe e kungimit për Pashkë.
Nga martesa me Malkolmin III pati gjashtë djem e dy vajza, të cilëve u dha një edukatë
thellësisht të krishterë. Tre prej djemëve do të bëheshin mbretër të Skocisë. E ndërsa
përballonte punën për edukimin e fëmijëve e kujdesej për oborrin mbretëror, ajo nuk
i harroi kurrë të varfërit, të vuajturit, të sëmurët e jetimët. Prandaj nënshtetasit
e deshën shumë.
Në vitin 1093 iu desh të përballojë një humbje të madhe: i vdiq bashkëshorti, Malkolmi
III dhe trashëgimtari i tij, djali i madh, Eduardi, që u vranë në një pritë pranë
Alnvikut. Duke mos mundur ta përballojë dhimbjen e thellë, mbretëresha u sëmur e vdiq
pak kohë pas tyre. U varros në një varr me mbretin në abacinë e Dunfermlinit, ndërtuar
prej saj. Shumë shpejt varri i mbretëreshës u bë cak shtegtimesh. U shpall shenjte
në vitin 1249 nga Papa Inoçenci IV, ndërsa Pajtore e Skocisë, në vitin 1673.
All the contents on this site are copyrighted ©. |