Papa Françesku mbërrini në Kubë, etapën e parë të udhëtimit të tij apostolik të
10-të ndërkombëtar i cili do ta çojë edhe në SHBA-së. Në ora 15.00 evropiane. Papa
do të kremtojë Meshën e Shenjtë në Sheshin e Revolucionit në Havanë, mbushur përplot
me besimtarë e qytetarë kubanë. Ati i Shenjtë Bergoglio u prit me entuziazëm e përzemërsi
të jashtëzakonshme të kubanëve. Në aeroportin e Havanës u mbajt ceremonia e mirëseardhjes
me presidentin Raùl Castro, autoritetet tjera civil e kishtare.
Dashuri, mirënjohje, entuziazëm, ngashërim: këto ndjenjat që shiheshin në fytyrat
dhe brohoritjet e dhjetëra mijëra kubanëve, së paku njëqind mijë njerëz, përgjatë
18 kilometrave të udhës që përshkoi Papa Françesku nga aeroporti i Havanës deri në
selinë e Nunciaturës apostolike. Kubanët, besimtarë e jo besimtarë, i janë vërtet
mirënjohës Papa Françeskut për atë që ka bërë për përafrimin me SHBA-së, një hap
i rëndësishëm për Kubën që ushqen shpresat për një shoqëri që kërkon perspektiva të
reja. Ati i Shenjtë Bergoglio nuk ka dashur, si gjithmonë e siç bëri edhe në Tiranë,
pikërisht para një viti 21 shtator 014, një automobil të blinduar, por një auto të
hapur për të kështu pasur mundësinë të jetë sa më afër njerëzve.
Në ceremoninë e mirëseardhjes në aeroportin e Havanës, pas ekzekutimit të himneve
të dy Shteteve, Papa u drejtoi të gjithë kubanëve përshëndetjen e tij të përzemër,
e edhe atyre që janë “të shpërndarë në botë”. Presidentit Raùl Castro i kërkoi t’i
transmetoi “përshëndetjen e tij të veçantë e plot respekt” vëllait Fidel. Papa Françesku
kujtoi se pikërisht sivjet “kremtohet 80 vjetori i vendosjes së marrëdhënieve diplomatike
të pandërprera” ndërmjet Kubës e Selisë së Shenjtë. Ati i Shenjtë Françesku deshi
t’i ndiqte “gjurmët e pashlyeshme të udhës së hapur nga udhëtimet apostolike të paharrueshme
që kanë bërë në këtë Ishull “shën Gjon Pali II e Benedikti XVI”:
“Kisha vazhdon ta shoqëroj e inkurajoj popullin kuban në shpresat e tij e në shqetësimet
e tij, me lirinë e me të gjitha mjetet e nevojshme për të bërë që kumti i Mbretërisë
së Hyjit të arrijë deri në periferitë ekzistenciale të shoqërisë”.
Ky udhëtim apostolik i Papa Françeskut në Kubë përkon me njëqind vjetorin e shpalljes
së Virgjërës së Dashurisë del Cobre si Pajtore Qiellore të Kubës, së cilës i janë
lutur atdhetarët e luftës së pavarësisë për ndërtimin e një “kombi të lirë e sovran”.
Papa Bergoglio shpjegoi se Nëna e Jezusit, kaq e pranishme “në shpirtin e popullit
kuban”, e “ruan dinjitetin e njerëzve në situatat më të vështira” dhe promovon “gjithçka
që i jep dinjitet qenies njerëzore”:
“Në këto ditë do të kem rastin të shkoj në Shenjtëroren e El Cobre si bir e shtegtar,
për ta lutur Nënën Qiellore për të gjithë bijtë e saj kubanë dhe për këtë Komb të
dashur, që t’i përshkoj shtigjet e drejtësisë, të paqes, të lirisë e të pajtimit”.
“Vokacioni i natyrshëm” i Kubës – pohoi Papa – “është ai i të qenurit pikë takimi
në mënyrë që të gjithë popujt të përkojnë e njihen në miqësi”, “përtej ngushticave
të istmeve e pengesave të detit”: është ky një citim i José Martì. Heroit kuban të
pavarësisë, një njeriu të frymëzuar nga spiritualiteti thellë i krishterë. E Papa
Françesku kujtoi fjalët profetike të shën Gjon Palit II kur në vizitën historike të
vitit 1998 bëri thirrjen e njohur: “Kuba të hapet me të gjitha mundësitë e jashtëzakonshme
ndaj botës e bota të hapet ndaj Kubës”, E shtoi:
“Prej disa muajsh, jemi dëshmitarë të një ngjarje që na mbush me shpresë: procesi
i normalizimit të marrëdhënieve ndërmjet dy popujve, pas largimit shumë vjeçar. Është
një proces, është një shenjë e mbizotërimit të kulturës së takimit, të dialogut, të
“sistemit të vlerësimit universal...mbi sistemin, që ka vdekur përgjithmonë, të dinastisë
e të grupit” (José Martì)”.
Papa Françesku inkurajon përgjegjësit politikë të “vazhdojnë në këtë rrugë” në favor
të “paqes e të mirëqenies së popujve të tyre, të mbarë Amerikës, e të jenë shembull
pajtimi për mbarë botën”. E duke folur jashtë tekstit Papa shtoi: “ bota ka nevojë
për pajtim në këtë atmosferë të luftës së tretë botërore, të cilën jemi duke përjetuar
në etapa”.
Nga ana e tij, presidenti Raùl Castro shprehi vlerësimin e tij më të sinqertë e të
përzemër për fjalët e Papës lidhur me temën e drejtësisë e të ambientit. Castro e
quajti të padrejtë sistemin aktual ndërkombëtar që ka globalizuar kapitalin dhe dinarin
e ka bërë idhull të vet, ka kujtuar arritjet e sistemi socialist kuban sidomos në
fushën e shëndetësisë e të shkollës, por ka sinjalizuar edhe nevojën e një rishikimi
dhe aktualizimi të këtij modeli ekonomik e shoqëror. Presidenti Castro pastaj e falënderoj
Papa Françeskun për mbështetjen nga e tij të dialogut ndërmjet Kubës e SHBA-së. E
ka denoncuar embargon e SHBA-së duke quajtur të “egër, të imoralshëm e të paligjshëm”,
duke kërkuar fundin. Së fundi përmendi e rivendikoi bazën detare të Guantanamo-s,
në territorin kuban, por ende sot në duar të SHBA-së.
Pas ceremonisë së mirëseardhjes, një lum njerëzit e përshëndeti Papën udhës deri në
Nunciaturë. Në mesazhin e parë drejtuar Kubës, Papa u ndal disa herë tek konceptet,
që janë përmendur më shumti si liria, paqja e shpresa.
All the contents on this site are copyrighted ©. |