Papa Françesku: feja është historia e mëkatit dhe e Hirit Hyjnor

Të krishterët bëjnë pjesë në një histori mëkati e Hiri, gjithnjë para alternativës: të shërbejnë, apo të shërbehen nga vëllezërit. Homelia e Papës Françesku, në meshën e mëngjesit, në Shtëpinë e Shën Martës, u përqendrua në dy tipare të identitetit të krishterë. Së pari, historia. Shën Pali, Shën Pjetri dhe dishepujt e parë nuk kumtonin një Jezus pa histori, nënvizoi Ati i Shenjtë, por një Jezus, që bënte pjesë në një popull e në historinë e tij. Këtë popull Zoti e bëri të ecë në shekuj drejt pjekurisë, drejt plotësimit të kohëve. Hyji hyn në histori dhe ecën me popullin e vet:

         “I krishteri është burrë e grua e historisë, sepse nuk i përket vetvetes, bën pjesë në një popull, në një popull që ecën. Nuk mund ta mendojmë krishterimin me egoizëm, kjo nuk shkon. I krishteri nuk është burrë apo grua me përshpirtëri laboratori, është burrë apo grua e përshpirtshme, që bën pjesë në një popull me histori të gjatë, që vazhdon të ecë derisa të rikthehet Zoti”.

Histori hiri e mëkati

         Kjo histori, vijoi Papa Françesku, është plot me Hirin e Tënzot, por edhe me mëkatet e njerëzve:

         “Sa mëkatarë, sa krime. Edhe në leximet e sotme, shën Pali përmend Mbretin David, shenjt, por para se të bëhej shenjt ishte mëkatar. Mëkatar i madh! Në histori bëjnë pjesë domosdoshmërisht shenjtorë e mëkatarë. Edhe historia ime personale, e secilit prej nesh, duhet të përfshijë mëkatin tonë dhe Hirin e Zotit, që është me ne, na shoqëron në mëkat, për të na falur e për të na shoqëruar në Hirin Hyjnor. Nuk ekziston indentitet i krishterë pa histori”.

Të shërbejmë, jo të shërbehemi

         Tipari i dytë i identitetit të krishterë është shërbimi. Jezusi, kujtoi Papa, u lan këmbët dishepujve të vet, duke i ftuar të gjithë të bëjnë njësoj si Ai, pra, të shërbejnë:

         “Identiteti i krishterë është shërbimi, jo egoizmi. ‘Eh mor atë, jemi të gjithë egoistë’. Ah po? Eshtë mëkat, është zakon nga i cili duhet të shkëputemi. Të kërkojmë falje, që Zoti të na kthejë në udhën e vet. Jemi të thirrur të shërbejmë. Të jesh i krishterë nuk është dukje, apo sjellje shoqërore, nuk do të thotë t’i bëjmë makijazh shpirtit, që të jetë pakëz më i bukur. Të jesh i krishterë do të thotë të bësh atë, që bëri Jezusi: të shërbesh”.

         Së fundi, Papa Françesku i fton besimtarët të rrëmojnë thellë në vetvete: “Pyete zemrën, çfarë bëj më shumë? Marr shërbime nga të tjerët, shërbehem prej tyre, prej bashkësisë, famullisë, familjes, miqve, apo shërbej, jam në shërbim të të tjerëve?”.