Ishte e diela e Pashkëve të Ngjalljes, 12 prill 1998, rreth orës 3 të mbasditës,
kur ndërroi jetë ipeshkvi i dioqezës së Pultit, Imzot Robert Ashta, ndërsa kishte
kremtuar një Meshë solemne në malet e Dukagjinit e përgatitej t'i çonte Krishtin eukaristik
një malësori që po jepte shpirt në Dushman. Udhëtonte kështu, mbi mushkë, drejt cakut
të fundit të jetës së vet.
Imzot Robert Ashta lindi në Shkodër më 22 gusht 1918. Shkollën fillore e të mesme
i kreu pranë Kuvendit të Shën Françeskut në Gjuhadol të Shkodrës. Veshi zhgunin e
fretërve të vegjël më 13 korrik 1934 në Troshan, ku kreu edhe vitin e noviciatit.
Pas kushteve të përkohshme, më 24 gusht 1935, vijoi të studionte në Shkodër. Më 23
gusht 1939 bëri kushtet e përjetshme në famullinë françeskane të Thethit. Nga viti
1939 deri më 1941 vijoi studimet filozofike e teologjike, të cilat i filloi në Sienë,
i vijoi dhe i kreu në Motta di Levenza (Treviso).
Më 1941 mori urdhrin e diakonatit në Venedik, për t'u shuguruar më pas meshtar në
Shenjtëroren e Zojës së Mrekullive të Motto di Leven-cës. (Treviso). U kthye menjëherë
në Shqipëri dhe nisi shërbimin meshtarak në famullitë më të vështira malore të Dukagjinit
e të Mirditës: më 1944-1946 shërbeu në Curraj të Epër; më 1946-1947 në Baz-Bushkash
të Lurës. Gjatë këtyre viteve qe edhe profesor i matematikës në Liceun françeskan
‘Illyricum’.
U detyrua ta ndërpresë shërbimin meshtarak kur regjimi komunist e thirri nga altari
për të kryer shërbimin ushtarak. Iu desh të rrokte, me detyrim, pushkën, që deri atëherë
nuk e kishte prekur kurrë me dorë. Si kreu shërbimin, u kthye rishtas në Baz- Bushkash
të Lurës, ku shërbeu nga 1950 deri më 1955. Nga ky vit e deri më 1967, vit tragjik
kur u mbyllën të gjitha institucionet fetare, qe famullitar në Vukël e Selcë. Nga
1974 deri më 1985 punoi si punëtor krahu për ndërtimin e hidrocentralit të Vaut të
Dejës e të Komanit.
Më 1990, kur prifti dom Simon Jubani kremtoi Meshën e parë të mbas salvimit komunist,
Atë Robert Ashta ndodhej pranë altarit të kapelës së varrezave të Shkodrës, gati për
ta vijuar kremtimin, në se do të ndodhte ndonjë e papritur, së cilës i druheshin të
gjithë. Më 18 nëntor 1990 kremtoi Meshën e parë publike në Bajzë. Që nga 10 janari
1992 shërbeu si famullitar në Laç, duke e zgjeruar shërbimin edhe në Rubik, Baz-Bushkash
e Lurë.
Pikërisht në këtë stinë të vonë të jetës, kur i kishte mbushur 75 vjet, françeskani
atë Robert Ashta u thirr për detyrën e rëndësishme të ipeshkvit. Ishte vetë Papa Shën
Gjon Pali II që, gjatë vizitës së tij në Shqipëri më 25 prill 1993, e shuguroi në
Katedralen e Shkodër ipeshkëv të dioqezës së Pultit. E imzot Robert Ashta, ndonëse
tashmë prelat, vijoi t'i ngjitej maleve të thepisura, herë në këmbë e herë mbi mushkë,
me kryqin e madh të Ipeshkvit fshehur paksa ndër palat e zhgunit. E pikërisht atje,
në shtigjet e rrëpirëta, Krishti e thirri nga Pashkët tokësore, në Pashkët pa mbarim
të Mbretërisë qiellore. Ishte 12 prill 1998, e Diela e Ngjalljes! I pyetur, në një
intervistë dhënë Radios sonë më 1997, për qëndrimin e Kishës në situatën e shqetësuar
politike të vendit, dha një përgjigje parimore, me vlerë për të gjitha kohërat. Nga
arkivi programit shqip të RV ju propozojmë disa fragmente të intervistave me ipeshkvin
e Pultit imzot Robert Ashta.
All the contents on this site are copyrighted ©. |