Hiszpania: procesje bractw pokutnych

Dla hiszpańskich bractw pokutnych Wielki Piątek to główny dzień obecnego tygodnia. Na ulice wychodzą dziś najważniejszy procesje, które trwają nawet po kilkanaście godzin. Odbywają się też inne wydarzenia przypominające ostatnie godziny życia i śmierć Chrystusa.

W Valladolid istnieje głęboko zakorzeniona tradycja kazania o siedmiu ostatnich słowach Jezusa. Wczesnym rankiem herold odbiera od biskupa pergamin z informacją o kazaniu na rynku i imieniem kaznodziei, który je wygłosi. Jadąc na koniu, posłaniec odczytuje je w różnych punktach miasta. W południe na rynku, który na ten czas przybiera XVI-wieczny wygląd, gromadzą się władze miejskie i diecezjalne oraz przedstawiciele różnych stanów. Są też obecne pasos, czyli stacje przedstawiające siedem ostatnich słów Jezusa. Kazanie głosi kapłan, który znany jest ze zdolności homiletycznych bądź jest wybitnym teologiem. W tym roku jest to ks. Antonio Pelayo Bombín, kapłan i dziennikarz.

Po południu w katedrze kard. Ricardo Blázquez przewodniczy liturgii Wielkiego Piątku. Natomiast przed godz. 20:00 rozpoczyna się oczekiwana przez wszystkich Procesja Świętej Męki Odkupiciela. Bierze w niej udział dwadzieścia bractw z Valladolid i 33 pasos, które przedstawiają różne momenty Męki Pańskiej. Procesja stanowi jedyne w swoim rodzaju połączenie sztuki i wiary, swoistej wrażliwości Kastylijczyków na mistykę i kontemplację oraz skupienie i modlitwę. Na zakończenie tej niezwykłej procesji udziela się błogosławieństwa i śpiewa pieśń maryjną Salve.

W Andaluzji Wielki Piątek to przede wszystkim tzw. madrugá w Sewilli. Po północy wychodzą najważniejsze procesje: Matki Bożej Macarena, Chrystusa El Gran Poder, Matki Bożej Triana i tzw. Procesja Cyganów. Trwają po kilkanaście godzin, a towarzyszą im marsze i hymny oraz saety, czyli krótkie pieśni śpiewane przez uczestników procesji. W odróżnieniu od północy Hiszpanii Andaluzyjczycy przeżywają procesje niezwykle intensywnie, co wyrażają śpiewami, oklaskami i okrzykami na cześć Matki Bożej: Guapa, czyli „Piękna”. Na wielu obliczach można zobaczyć łzy wzruszenia. Dzisiaj w Sewilli, a także w wielu innych miejscowościach, o spaniu nikt nie myśli.

M. Raczkiewicz CSsR, Madryt