Ta ndryshojmë jetën e të pajtohemi me ndërgjegjen tonë”. Këtë kërkon patriku ekumenik
i Kostandinopojës, Bartolomeu I, në mesazhin e Kreshmëve, drejtuar gjithë besimtarëve
ortodoksë të botës. Në qendër të mesazhit, ftesa për pendesë e shenjtëri. Për t’i
shijuar me të vërtetë Pashkët me të gjithë shenjtorët e për t’i përngjarë sa më shumë
Zotit, për të cilin u krijuam, shkruan Bartolomeu, besimtarët duhet ta jetojnë këtë
kohë duke lypur falje, duke u bërë shenjtorë para syve të Zotit e të njerëzve, duke
e rrëfyer papërsosmërinë e ligështinë e tyre e duke ndryshuar jetë, në një kohë që
na kujton se pluhur ishim e pluhur do të bëhemi! Kreshmët, zë i ndërgjegjes
sonë Si periudhëpërgatitore e pendestare, vijon mesazhi, Kreshmët janë
edhe zë i ndërgjegjes sonë. Zë, që bërtet fort brenda nesh, kur gabojmë. Prej këndej,
secili duhet të vihet në paqe me ndërgjegjen e vet në radhë të parë. E këtë mund ta
arrijë duke u penduar, duke bërë kthesë e duke ecur në rrugën e Zotit. “Vetëm atëhere,
pohon në përfundim patriku Bartolomeu, mund të jetojmë si njerëz, me respekt reciprok
e dashuri, larg krimeve të tmerrshme, që po i shikojmë sot në botë”.