Me 14 shkurt kalendari kujton Shën Valentinin, martir

Me 14 shkurt kalendari Kishtar përkujton Shën Valentinin, martir.më 14 shkurt, kalendari kishtar përkujton edhe Shën Valentinin, ipeshkëv i Ternit të Italisë, pajtori i të fejuarve dhe i njerëzve të dashuruar.
Sipas “Martirologut Jeronimian” Shën Valentinit ipeshkëv e martir, i qe prerë koka në shekullin e VIII në rrugën Flaminia në Romë për shkak të besnikërisë së tij të patrembur ndaj Krishtit dhe përhapjes së dashurisë ungjillore. Sipas disa dhënave tjera, Shën Valentini përmendet që në vitin 197 si qytetar e ipeshkëv i Ternit e , sidomos si njeri i famshëm për shenjtërinë e jetës, për bamirësinë e përvujtërinë, për apostullimin e zellshëm e për mrekullitë e ndodhura me ndërmjetësimin e tij. U burgos nën Aurelianin Perandor dhe iu pre koka në Romë. Ishte data 14 shkurt 273. Trupi iu mbart në Terni, ku edhe sot e kësaj dite ndodhen reliket e tij.
Pra, Shën Valentini është një shenjtor që mbron ata njerëz që lejojnë zemrën e tyre të drejtohet, të udhëhiqet nga dashuria e vërtetë për Zotin dhe për të afërmin.
Në shumë vende të botës, kjo festë e Shën Valentinit është Ditë kushtuar Dashurisë. Kjo festë orvatet t’i japë një kuptim e shije të vërtetë dashurisë ndërnjerëzore duke i thirrur të gjithë të rinjtë të jenë të kujdesshëm sidomos në periudhën shumë të rëndësishme të jetës së tyre, sikur është periudha e njohjes dhe e përgatitjes së thellë e të sinqertë të tyre për dashurinë e kurorëzuar me sakramentin e martesës.
Festa e Shën Valentinit u bën thirrje të rinjve e të gjithë njerëzve ta përgatisin zemrën për një akt kaq fisnik e të rëndësishëm të jetës, siç është dhurimi i plotë i vetes tjetrit për dashuri dhe me dashuri të përkushtuar e të pakushtëzuar.
Emri i Shën Valentinit përmendet për herë të parë në një dokument zyrtar të Kishës së shekujve V-VI; në një dokument tjetër të shekullit VIII, shënohet data e vdekjes së Shenjtit, përshkruhen torturat që pësoi, prerja e kokës në orët e vona të natës dhe varrosja.
Tekste të tjera e përmendin Shën Valentinin që në vitin 197, si qytetar e ipeshkëv i Ternit e, sidomos, si njeri i famshëm për shenjtërinë e jetës, për bamirësinë e përvujtërinë, për apostullimin e zellshëm e për mrekullitë. U burgos nën Aurelianin Perandor dhe iu pre koka në Romë. Ishte data 14 shkurt 273. Trupi iu mbart në Terni, ku ndodhen edhe sot e kësaj dite reliket e tij.
Shenjti nderohet si pajtor i të dashuruarve. Pse? Festa e ipeshkvit e martirit Valentin lidhet me festimet e lashta greke, italike e romake, që organizoheshin për nder të zotave paganë Panit, Faunit e Luperkut. Këto festime lidheshin me pastrimin e arave dhe ritet e pjellorisë. Me që nisen të bëheshin tepër të çthurura, qenë ndaluar nga Augusti dhe Gelasi.
Kisha i kristianizoi këto rite pagane dhe e njohu Shenjtin si mbrojtës i të fejuarve e të dashuruarve, në prag të bashkimit me kurorën e martesës e të lindjes së fëmijëve. Sipas legjendës, Shenjti martir, dashuronjës i trëndafilave, ua dhuronte këto lule erëmira çifteve të fejuara për t'u uruar bashkim të lumtur. Prej këndej festa e Shën Valentinit është përplot me aromën e trëndafilave, simbol i dashurisë ndërmjet burrit e gruas. Vetë Zoti është dashuri. Në dashuri gjinden paqja, bashkimi i familjes dhe i mbarë njerëzimit.