Papa, prefektëve: emigracioni, respektimi i normave dhe dinjitet për njerëzit
Bindje, dëgjim, durim. Janë këto, çelësat për të kapërcyer “krizën e autoritetit”
në shoqërinë bashkohore, e cila, në fushën e emigracionit, duhet të garantojë respektimin
e të drejtave themelore të çdo njeriu. Ky ishte thelbi i fjalës së Papës Françesku
për prefektët e Italisë, të cilët, të shoqëruar nga Ministri i Brendshëm, Angelino
Alfano, e takuan në Sallën Klementine në Vatikan. Detyra e prefektëve, sipas Atit
të Shenjtë, është ta bëjnë të pranishëm autoritetin e qeverisë qendrore në çdo lokalitet,
sidomos përsa i përket ruajtjes së rendit dhe të sigurisë publike. E për të pasur
parasysh fytyrën konkrete të çdo burri e gruaje të territorit, së bashku me problemet
e shpresat e secilit, prefektët dhe vartësit e tyre duhet t’i binden ligjit e të kenë
parasysh kriteret e humanitetit, në bazë të tij: “Kriza e autoritetit, që shoqëria
jonë eksperimenton në fusha të ndryshme, sa publike aq edhe private, me pasoja të
rënda, sidomos për edukimin e brezave të rinj, ka si shkak pikërisht mungesën e predispozicionit
bazë ndaj bindjes, dëgjimit e durimit”.
Respektimi i të drejtave themelore
të njeriut Ushtrimi i autoritetit, nënvizoi Papa Françesku, duhet të ketë si
objektiv “të mirën e përbashkët”. Një ndër problemet specifike të Italisë është ai
i emigracionit, i njëjtë edhe me shumë vende të tjera, pasi lidhet me konfliktet e
me pasojat e tyre mbi njerëzit e mbi ekonominë. Ati i Shenjtë u dha rëndësi përmirësimit
të kompetencave në këtë fushë: “Ato kërkojnë që gjatë marrjes së përditshme
me situata, shpesh emergjence, të gjendet ai zbatim i drejtë i normave, që garanton,
së bashku me besnikërinë ndaj ligjit e dispozitave në fuqi, respektimin e përpiktë
të të drejtave themelore të çdo njeriu”.
T’u jepet zë atyre, që nuk
e kanë Kisha mund ta ndihmojë shtetin në këtë detyrë, natyrisht, duke respektuar
fushën e ndërhyrjes së tij, por duke zbatuar mësimet e Krishtit për mikpritjen e të
varfërve dhe të të pastrehëve. Prefekturat, përfundoi Papa Françesku, mund të çojnë
para autoriteteve qendrore situata të veçanta e të vështira, që kërkojnë zgjidhje,
duke u dhënë kështu zë, atyre që nuk e kanë: “Sa më tepër qytetarë ta ndjejnë
se pushteti synon të gjejë me bujari përgjigje për nevojat e tyre e dëshiron të mbrojë
të drejtat e tyre, aq më shumë do të jenë të gatshëm për t’i pranuar direktivat e
tij me zell për të bashkëpunuar me respekt”.